Οι αθλητές αντοχής όπως οι δρομείς, βιώνουν πόνους στην κοιλιακή χώρα τουλάχιστον μια φορά στην αθλητική τους ζωή. Κάποιοι από αυτούς τους πόνους μπορεί να οφείλονται σε απειρία ή κακή διατροφή, ενώ άλλοι ίσως απορρέουν από τραυματισμό ή σοβαρότερα προβλήματα υγείας. Το πρώτο βήμα για την πρόληψη και θεραπεία του κοιλιακού πόνου είναι η πιστοποίηση του αιτίου του. Αν ο πόνος είναι δυνατός ή εάν συνεχίζει μετά το τέλος της δρομικής προπόνησης συνιστάται η επίσκεψη σε ειδικό.

Μυική κράμπα:

Οι κράμπες στην κοιλιακή χώρα, γνωστές και ως ΄΄σουβλιές΄΄ είναι συνήθεις σε αρκετούς δρομείς. Αν και η ακριβής φυσιολογική αιτία τους δεν είναι γνωστή, συνήθως προκαλούνται από την έλλειψη οξυγόνου στους κοιλιακούς μύες κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Για την πρόληψη της κοιλιακής κράμπας χρειάζεται καλή προθέρμανση ή αργή εκκίνηση στο τρέξιμο. Αν παρουσιαστεί κράμπα, ελαττώστε το ρυθμό σας, πάρτε βαθιές αναπνοές (σπρώξτε τον αέρα προς τον πόνο) και μαλάξτε τον μυ. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι μικρές, κοφτές και γρήγορες αναπνοές προκαλούν σύσπαση των μυών, ενώ η χαλαρή, σταθερή, ΄΄από του στομάχου΄΄ αναπνοή κατά τη διάρκεια του τρεξίματος είναι πιθανόν να καθυστερήσει τις κράμπες. Οι σουβλιές παρουσιάζονται συχνότερα σε μή έμπειρους δρομείς και συνήθως αραιώνουν με τον καιρό.

Γαστρεντερικά προβλήματα:

Σύμφωνα με τους ερευνητές του πανεπιστημίου του Rice (Texas), περίπου το 40% των δρομέων βιώνουν γαστρεντερικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Καθώς τα αίτια για αυτά τα προβλήματα μπορεί να ποικίλουν, πολλά γαστρεντερικά προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν κράμπες του εντέρου και στομαχικούς πόνους. Η αφυδάτωση και η κακή διατροφή μπορεί να αποτελέσουν την πρωταρχική αιτία τέτοιων προβλημάτων. Για την πρόληψή τους, κρατείστε τον εαυτό σας ενυδατωμένο και επιλέξτε με προσοχή τα γεύματά σας πριν την προπόνηση. Αποφύγετε τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες και λιπαρά (καθώς και τα πολλά γαλακτοκομικά) την ημέρα του τρεξίματος και αποφεύγετε να τρώτε ακριβώς πριν την προπόνηση. Τα λιπαρά όπως και οι φυτικές ίνες και η πρωτεΐνη διασπώνται αργά και τείνουν να επικάθονται άβολα στο στομάχι. Αντιθέτως, η κατανάλωση απλών υδατανθράκων για ενέργεια και ενίσχυση των ιστών, ροφήματα χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη και στερεά τροφή όπως μπανάνες και τοστ, παρέχουν την απαραίτητη ενέργεια χωρίς να προκαλούν στομαχικούς πόνους.

Σκωληκοειδίτις:

Η σκωληκοειδής απόφυση βρίσκεται στη δεξιά πλευρά χαμηλά της κοιλιακής χώρας. Πρόκειται για έναν μικρό, τυφλό (μη διαμπερή) σάκο που κρέμεται ανάμεσα στο λεπτό και το παχύ έντερο. Ένας στους 20 ανθρώπους εμφανίζει κάποια στιγμή μόλυνση, τη γνωστή σκωληκοειδίτιδα, και υποβάλεται σε επέμβαση αφαίρεσης της απόφυσης. Μέχρι σήμερα, γιατροί και βιολόγοι πιστεύουν την άποψη του Δαρβίνου ότι η σκωληκοειδής απόφυση είναι εξελικτικό κατάλοιπο ενός μεγαλύτερου οργάνου, του τυφλού εντέρου, που υπήρχε σε μακρινούς, φυτοφάγους προγόνους μας. Πριν από εκατομμύρια χρόνια, τα μικρόβια που ζούσαν στο τυφλό έντερο βοηθούσαν στη χώνευση των δύσπεπτων φυτικών τροφών. Σήμερα, όμως, που η δίαιτά μας έχει αλλάξει, η υπόφυση μόνο προβλήματα δημιουργεί. Μια μόλυνση της σκωληκοειδούς απόφυσης μπορεί να την οδηγήσει σε πρήξιμο και παραγωγή πύον. Τυπικά συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδος αποτελούν η ευαισθησία στην περιοχή, η τάση προς έμετο, ο πυρετός και ο αυξανόμενος πόνος στην κάτω δεξιά κοιλιακή χώρα κατά την κίνηση. Σε περίπτωση υποψίας σκωληκοειδίτιδος, είναι απαραίτητη η ιατρική φροντίδα. Εαν αφεθεί αθεράπευτη, η σκωληκοειδίτις μπορεί να προκαλέσει ρήξη της αποφύσεως και εξάπλωση της μόλυνσης σε άλλα όργανα του σώματος, γνωστή ως περιτονίτιδα, που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να αποβεί μοιραία.

Κοιλιακό διάστρεμμα:

Μια ρήξη στον ορθό κοιλιακό μυ μπορεί να προκαλέσει ευαισθησία και οξύ πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιακής χώρας κατά τη σύσπαση των μυών στην άσκηση. Τέτοιου είδους ρήξεις συχνά συμβαίνουν όταν συμμετέχετε σε αθλήματα γρήγορου ρυθμού που απαιτούν σποραδικές κινήσεις. Αν δεν δοθεί ο κατάλληλος χρόνος στο διάστρεμμα να θεραπευτεί ομαλά, βρίσκεστε σε μεγάλο κίνδυνο να επανατραυματιστείτε. Προς αποφυγή ενός νέου κοιλιακού διαστρέμματος, εφαρμόστε θερμότητα στην τραυματισμένη περιοχή, συμβουλευτείτε έναν γιατρό και κάντε ένα διάλειμμα από τις ασκήσεις που χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο μυ.

[ΠΗΓΕΣ: Rice University, British Journal of sports and medicine, Το Βήμα, Sports Injury Clinic, National Institute of Health]