Οι μύες και οι τένοντές τους, ενώ διαφέρουν ως προς την κατασκευή τους αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο που ονομάζεται μυοτενόντιο. Εάν ένας μυς βρίσκεται σε συστολή οι τένοντες του την ίδια στιγμή εκτελούν διάταση, εάν ο τένοντας τραυματισθεί η σπάσει ο μυς δεν μπορεί να εκτελέσει τη λειτουργική του αποστολή.

Οι τραυματισμοί του μυοτενόντιου συνόλου είναι συνήθως ρίξεις ινών και μπορεί να γίνουν στη γαστέρα του μυός, στη μυοτενόντια ένωση, στον τένοντα και στην οστική πρόσφυση του τένοντα.

Οι μυϊκές θλάσεις προκαλούνται από μεγάλη εφελκυστική  φόρτιση, δηλαδή όταν το μυοτενόντιο σύνολο δεχθεί μεγαλύτερο φορτίο από την αντοχή του, ή όταν ξεπερασθούν τα όρια της ελαστικότητάς  του.

Οι μυϊκές θλάσεις ανάλογα με τον αριθμό των ινών που έχουν αποκολληθεί διαβαθμίζονται σε πρώτου, δευτέρου και τρίτου βαθμού.

Πρώτου βαθμού: η αποκόλληση  του αριθμού των μυϊκών ινών δεν είναι μεγάλη και παρατηρείται τοπικά ευαισθησία και οίδημα. Η διάταση και η μυϊκή συστολή προκαλούν πόνο στην ερεθισμένη περιοχή λόγω συμπίεσης από τη διάταση.

Δευτέρου βαθμού:  ο αριθμός αποκόλλησης των μυϊκών ινών είναι πολύ μεγάλος  και εκτός από αποκόλληση των μυικών ινών, παρατηρείται  ρήξη των αγγείων  και βλάβη του κολλαγόνου της περιοχής ,περιορίζοντας την κινητικότητα των παρακείμενων αρθρώσεων.

Τρίτου βαθμού: σε αυτές τις περιπτώσεις παρατηρείται αποκόλληση σε ένα ή και περισσότερα τμήματα του μυός. Είναι μυϊκές ρήξεις οι οποίες διαπιστώνονται εύκολα διότι δεν υπάρχει κίνηση των αρθρώσεων που σχετίζονται με τον μυ, ενώ όταν είναι μερική ρήξη η κίνηση των αρθρώσεων είναι περιορισμένη και χρειάζεται ειδικός έλεγχος για  την διαπίστωση του μεγέθους της.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Θλάσεις πρώτου βαθμού:

Εκτός την φαρμακευτική αγωγή που θα συστήσει ο γιατρός μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα απαραίτητα φυσικοθεραπευτικά μέσα(laser, διαθερμίες, υπέρηχος κ.α)

Σχετικά με το ασκησιολόγιο , οι ήπιες διατάσεις σε ανώδυνα όρια και οι ισομετρικές συστολές βοηθούν στην απορρόφηση του οιδήματος.  Οι ενεργητικές ασκήσεις σε ελεγχόμενο βαθμό καθώς το οίδημα υποχωρεί μπορούν να συμπεριληφθούν προοδευτικά, και όταν ο πόνος υποχωρήσει μπορεί να ενταχθούν και ασκήσεις αντίστασης αλλά και πιο έντονες κινητικές δραστηριότητες.Η απορρόφηση του οιδήματος διαρκεί περίπου 7-10 ημέρες και ο ασκούμενος μπορεί εφόσον δεν υπάρχει πόνος να επανέλθει στις προηγούμενες  κινητικές του δραστηριότητες.

Θλάσεις δευτέρου βαθμού:

Υπάρχουν τρία στάδια στην περίπτωση θλάσης δευτέρου βαθμού:

Α) σκοπός στο πρώτο στάδιο( πρώτες 48 ώρες) είναι να σταματήσει η αιμορραγία διότι εκτός από τις μυϊκές ίνες και το κολλαγόνο έχουν τραυματιστεί και τα αγγεία της περιοχής. Σε αυτό το στάδιο η κίνηση είναι περιορισμένη για να επιταχύνουμε την διαδικασία της επούλωσης.

Β)στο δεύτερο στάδιο(μετά από 48 ώρες)εφόσον  υπάρχει σταθεροποίηση στο οίδημα ενισχύουμε την απορρόφησή του και την διαδικασία επούλωσης με ισομετρικές ασκήσεις και διατάσεις, διατηρούμε την ελαστικότητα του ουλώδους ιστού που έχει δημιουργηθεί στο σημείο τραυματισμού με ήπιες διατάσεις χωρίς να προκαλείται πόνος, και με ελεγχόμενες  ισοτονικές ασκήσεις χωρίς εξωτερική επιβάρυνση λόγω του περιορισμού της κίνησης,  γίνεται προσπάθεια επαναπόκτησης του εύρους τροχιάς των παρακείμενων αρθρώσεων.

Γ)στο τρίτο στάδιο αφού έχουμε αποκτήσει το εύρος τις τροχιάς στις αρθρώσεις, και έχει υποχωρήσει το οίδημα και ο πόνος κατά την εκτέλεση των ενεργητικών ασκήσεων, μπορούμε να ακολουθήσουμε το παρακάτω πρόγραμμα για  λειτουργική  αποκατάσταση:

1)Διατάσεις.   Είναι απαραίτητες για την ευθυγράμμιση της νέας μορφής των κολλαγόνων ινών στην περιοχή του τραυματισμού.

2)Δρομικές δραστηριότητες (θλάσεις στα κάτω άκρα). Ξεκινάμε προοδευτικά με χαλαρό ρυθμό σε ημερήσια βάση με jogging 500 μέτρων και εάν δεν παρατηρηθεί ενόχληση, τότε αυξάνουμε προοδευτικά τα μέτρα(400μ-500μ, για 3-4 ημέρες).

Εφόσον δεν υπάρχει πόνος στα 1500μ, συνεχίζουμε με αυξομειώσεις στην ταχύτητα και με αλλαγές στην απόσταση με την παρακάτω σειρά:

1^η μέρα: 6-8  φορές *100μ με το 50% της ταχύτητάς μας.

2^η μέρα:6 -8  φορές *100μ με το 75% της ταχύτητάς μας.

3^η μέρα:6 -8  φορές *100μ με το 100% της ταχύτητάς μας.

4^η μέρα: 6-8  φορές *100μ με μερικές εκκινήσεις.

Στις επόμενες ημέρες προσθέτουμε ασκήσεις νευρομυικής συναρμογής και ιδιοδεκτικότητας.

3) Μυϊκή ενδυνάμωση. Με προοδευτικό ρυθμό και με λιγότερο βάρος από αυτό που μπορεί να σηκώσει ο τραυματισμένος μυς ακολουθούμε ασκήσεις για την ενδυνάμωσή του, αρχικά με λίγα σετ και επαναλήψεις , αυξάνοντας σταδιακά την επιβάρυνση και την αντοχή.

Θλάσεις Τρίτου βαθμού:

Στη θλάση τρίτου βαθμού και σε  ρήξη του μύ, είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση  και η ακινητοποίηση  του τραυματισμένου μέλους μέχρι επιτευχθεί η επούλωσή του. Εν συνεχεία ακολουθείται πρόγραμμα αποκατάστασης για την επαναπόκτηση τη δύναμης και της κινητικότητάς του.

Νίκη Μπιτσώρη

Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής



fitnesspulse.gr