Κοινό μυστικό αποτελεί για όσους επιλέγουν το τρέξιμο σαν βασική προπόνηση η καταστροφή των νυχιών των ποδιών και ειδικότερα η εμφάνιση υπονύχιου μελανώματος (μελανιά) στο μεγάλο δάκτυλο. Ειδικά για τις γυναίκες για τις οποίες τα περιποιημένα άκρα αποτελούν πρωταρχικό στοιχείο καλλωπισμού, το φαινόμενο αυτό είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό και τους καλοκαιρινούς μήνες σχεδόν θέτει το δίλημμα ΄΄τρέξιμο ή περιποιημένα πόδια΄΄.

Τα καλά νέα είναι ότι η εμφάνιση μελανιάς στο δάχτυλο του ποδιού είναι ένδειξη ότι το τρέξιμό σας, έχει περάσει σε ανώτερο επίπεδο. Αν και οι περισσότεροι δρομείς κατηγορούν το αθλητικό παπούτσι ότι είναι μικρό, συχνά αυτή δεν είναι η πρωταρχική αιτία. Σίγουρα η πίεση στο δάχτυλο από το παπούτσι μπορεί να προκαλέσει εντονότερο πόνο, όμως είναι η πίεση από κάτω η οποία φαίνεται να προκαλεί τις μελανιές στα νύχια.



Αν ένα δάχτυλο βρίσκεται υπό πίεση από ένα παπούτσι ή μια κάλτσα πολύ στενή ή χοντρή, η εφαρμοζόμενη πίεση βήμα με το βήμα προκαλεί πρόβλημα τριβής μεταξύ του νυχιού και του δέρματος γύρω από αυτό. Όταν ο ιστός καταστραφεί συσσωρεύεται υγρό. Το κόκκινο ή το μαύρο χρώμα είναι το αποτέλεσμα ορισμένων τριχοειδών αιμοφόρων αγγείων που σπάνε κατά τη διαδικασία αυτή. Όσο περισσότερο υγρό συσσωρεύεται τόσο περισσότερος είναι ο πόνος που προκαλεί. Το υγρό αυτό, χρωματισμένο από λίγο αίμα, συσσωρεύεται κάτω από το νύχι του ποδιού. Όταν η πίεση αυξηθεί πολύ, ο κεράτινος δίσκος του νυχιού (υπάρχον νύχι) θα αποκολληθεί από το υπόλοιπο που βρίσκεται από κάτω. Κάποιες φορές η πίεση από το υγρό μπορεί να παραμορφώσει το νέο νύχι, όμως θα γίνει ομαλότερο καθώς μεγαλώνει. Η περισσότερη πίεση ωστόσο, είναι αποτέλεσμα της απλής κίνησης του ποδιού προς τα μπροστά.


Κάθε φορά που το πόδι κινείται ευθεία, λίγο ακόμη αίμα σπρώχνεται στο δάχτυλο εξαιτίας της δύναμης που ασκείται στο πόδι. Αν αυξάνετε την απόσταση της προπόνησης τακτικά και πολύ σταδιακά, τα δάχτυλά σας θα συμμορφώνονται σε κάθε νέα μέγιστη απόσταση και θα ΄΄παραπονιούνται΄΄ μόνο για οποιαδήποτε υπέρβαση αυτής της μέγιστης απόστασης.



Σε ένα πρόγραμμα προετοιμασίας μαραθωνίου, κάθε φορά σε κάθε μεγάλο τρέξιμο θα αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης αυτού του τραυματισμού. Ο ζεστός καιρός επιδεινώνει τον κίνδυνο εμφάνισης του προβλήματος. Με τη ζέστη τα πόδια τείνουν να πρήζονται περισσότερο από ό,τι στις κρύες ημέρες. Καθώς αυξάνεται η πίεση και η συσσώρευση του υγρού, είναι μεγαλύτερη η πιθανότητα εμφάνισης υπονύχιου μελανώματος τους καλοκαιρινούς μήνες.

Για να μειώσετε την πιθανότητα εμφάνισης υπονύχιου μελανώματος βεβαιωθείτε ότι τα αθλητικά σας παπούτσια αφήνουν αρκετό χώρο στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού- τουλάχιστον μισή ίντσα (ενάμισυ περίπου εκατοστό) σε καθιστή θέση όπου τα δάχτυλα δεν είναι τέρμα μπροστά. Αν έχετε προϊστορία με ΄΄μαυρισμένα νύχια΄΄ και το καλοκαίρι πλησιάζει, ίσως χρειάζεται ακόμη περισσότερος χώρος στο παπούτσι. Όταν προσθέτετε αυτόν τον επιπλέον χώρο βεβαιωθείτε ότι η καμάρα του παπουτσιού ταιριάζει με την καμάρα του πέλματός σας. Επίσης, πριν το αγοράσετε δοκιμάστε να το τρέξετε για να βεβαιωθείτε ότι το πόδι σας δεν ολισθαίνει προς τα εμπρός καθώς τρέχετε, κάτι που θα μπορούσε να επιδεινώσει την πίεση στο δάχτυλο περισσότερο κι απο ένα στενό παπούτσι.

Για τη θεραπεία των μελανωμάτων των νυχιών καλό είναι να μην παίρνεται καμιά δράση αν ο πόνος είναι υποφερτός. Το κατά πόσο είναι υποφερτός ο πόνος μπορείτε να το κρίνεται περίπου 24 ώρες μετά το μεγάλο ή γρήγορο τρέξιμο που προκάλεσε το πρόβλημα. Σχεδόν το 80% των υπονύχιων μελανωμάτων θεραπεύονται με τον καλύτερο τρόπο απλά αγνοώντας τα. Το κατεστραμμένο μέρος του νυχιού σιγά σιγά υποχωρεί και το πόδι επανέρχεται στα φυσιολογικά του επίπεδα. Αν σε οποιαδήποτε φάση του προβλήματος παρατηρήσετε ερυθρότητα συνοδευόμενη από μόλυνση, συμβουλευτείτε γιατρό.

Στην περίπτωση που ο πόνος είναι ανυπόφορος, ειδικά μετά από το πέρας 24 ωρών, ίσως να πρέπει να ελευθερώσετε την πίεση κάτω από το νύχι, ακολουθώντας μια από τις δυο μεθόδους που ακολουθούν. Τονίζεται πως είναι προτιμότερο η διαδικασία να γίνει από γιατρό, ωστόσο αρκετοί δρομείς τις εφαρμόζουν μόνοι τους χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Η εφαρμογή τους επαφίεται σε εσάς.

 
1. Αν η άκρη του υγρού βρίσκεται κοντά στην άκρη του νυχιού, μια αιχμηρή βελόνα μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αφού την αποστειρώσετε με τη φλόγα ενός αναπτήρα ή ενός σπίρτου μέχρι να πυρακτωθεί, και την αφήσετε να κρυώσει, τοποθετήστε την στο λεπτό στρώμα του δέρματος στην άκρη του νυχιού, όπου από κάτω μπορείτε να δείτε νερό. Αφήστε το νερό να βγει, μεγενθύνετε ελαφρώς την τρύπα και τοποθετήστε μια αντιμικροβιακή κρέμα τριπλής δράσης πιέζοντας την ώστε να επιταχύνει το χρόνο επούλωσης.

 
2. Αν το υγρό είναι συγκεντρωμένο στο κέντρο του νυχιού, απολυμάνετε το νύχι με αντισηπτικό. Πάρτε ένα μεταλλικό συνδετήρα χαρτιών, ανοίξτε το ένα άκρο και ζεστάνετέ το με αναπτήρα μέχρι πυρακτώσεως. Μόλις πυρακτωθεί τρυπήστε με αυτό κάθετα το νύχι σε βάθος 1 mm, στην περιοχή του «μηνίσκου» του όνυχος, αφού απολυμάνετε την περιοχή. Είναι εύκολο, γιατί το νύχι λειώνει με τη θερμοκρασία. Θα νιώσετε ένα αίσθημα «εκτόξευσης» και ένας πίδακας αίματος να εξακοντίζεται σε απόσταση αρκετών εκατοστών έως ένα μέτρο. Πιέστε με μια γάζα το δάκτυλο απαλά να βγει από την τρύπα όλο το αιμάτωμα έχοντας καλύψει με γάζα το δάκτυλο. Βάλτε ένα τσιρότο πάνω και είστε έτοιμοι και ανακουφισμένοι.

*Σε κάθε περίπτωση ενδείκνυται η συμβουλή γιατρού καθώς τα ανωτέρω αποτελούν απόρροια εμπειρίας εκατοντάδων δρομέων και ΟΧΙ γνωμάτευση κάποιου ειδικού.

[ΠΗΓΗ: jeffgalloway.com, el.wikipedia.org]