Φαίνεται πως κάτι αρχίζει να αλλάζει, τουλάχιστον στην ψυχολογία των αθλητών απέναντι στο ντόπινγκ και στο βωμό του ολυμπιακού χρυσού. Έρευνες που είχαν γίνει στο παρελθόν καταδείκνυαν με πολύ απλό τρόπο πως οι αθλητές ήταν πρόθυμοι να θυσιάσουν τα πάντα, ακόμα και τη ζωή τους, προκειμένου να κερδίσουν ένα ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο. Αυτό είανι το περίφημο "δίλημμα του Goldman" όπως έχει ονομαστεί από τον Bob Goldman που εισήγαγε το ερωτημα πρώτος. Η χρήση απαγορευμένων ουσιών ήταν για αυτούς μια εύκολη καταφατική απάντηση, αν τους εξασφάλιζε τον πολυπόθητο χρυσό.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, οι οργανώσεις αντιντόπινγκ έχουν ξοδέψει τεράστια ποσά, όχι μόνο για ελέγχους, αλλά επίσης και για την ενημέρωση και επιμόρφωση των αθλητών σε τέτοια θέματα. Φαίνεται πως όλη αυτή διαδικασία πιάνει τόπο. Νεότερη στατιστική μελέτη με το "δίλημμα του Goldman" δείχνει πως οι αθλητές έχουν αλλάξει.

Συγκεκριμένα, σε έρευνα με δείγμα 212 αθλητών στη μεγάλη Βρετανία, μόλις 2 από αυτούς θα ντοπάρονταν για τον ολυμπιακό χρυσό, με αντάλλαγμα την υγεία τους και τη ζωή τους 5 χρόνια μετά. Στο ίδιο ερώτημα ανάμεσα στο 1980 και 1990 το ποσοστό των αθλητών που απαντούσε καταφατικά ήταν πάνω από 50%. Γενικά αυτές οι έρευνες δεν μπορει να χαρακτηριζονται απολυτα ακριβής, όμως η διαφορά απο το 50% στο 1% είναι χαοτρικη και μας κάνει να αισιοδοξουμε.

Στα πλαίσια της ίδιες έρευνας οι αθλητές ερωτήθηκαν επίσης αν θα έπαιρναν το ίδιο απαγορευμένο σκεύασμα που θα τους εξασφάλιζε το ολυμπιακό χρυσό, αλλα δεν θα είδε επίπτωση στην υγεία τους. Μόνο το 12% απάντησε θετικά και αυτό είναι ένα ακόμα καλύτερο δείγμα ότι υπάρχει μεταστροφή στην αντίληψη των αθλητών για τον ίδιο τον αθλητισμό και το νόημα του. Αυτο είναι ακόμα πιο αισιόδοξο!


Πηγη: www.runningnews.gr