Την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου συμπληρώθηκαν 100 χρόνια απο τον θάνατο του Κώστα Τσικλητήρα, που έγραψε τη δικιά του ιστορία στον ελληνικό αθλητισμό Ένας σπάνιος αθλητής, ένας σπάνιος Άνθρωπος με πλούτο ψυχικών αλλά και σωματικών αρετών.

Σε μια εποχή που ο αθλητισμός ήταν πολύ διαφορετικός από αυτό που γνωρίζουμε τώρα, ο Τσικλητήρας θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί σαν ο πιο «fit» Έλληνας του 1900. Διακρίθηκε σε όλα τα αλτικά αγωνίσματα του στίβου κατακτώντας 4 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ήταν πρωταθλητής Ελλάδος και στο ποδόσφαιρο!

Το 1912, παρότι επέστρεψε Χρυσός Ολυμπιονίκης από τη Στοκχόλμη, δήλωσε παρών στο προσκλητήριο των Βαλκανικών Πολέμων. Αρνήθηκε να υπηρετήσει σε άλλη θέση εκτός από την πρώτη γραμμή για να μην κατηγορηθεί για άνιση μεταχείριση. Άφησε την τελευταία του πνοή, στο μέτωπο σε ηλικία μόλις 25 ετών.

Διαβάστε αναλυτικά και το ειδικό αφιέρωμα που του έκανε ο ΣΕΓΑΣ χτες:

100 χρόνια από το θάνατο του Κώστα Τσικλητήρα

Ένας σπάνιος αθλητής, ένας σπάνιος Άνθρωπος με πλούτο ψυχικών αλλά και σωματικών αρετών, ένας ευπατρίδης.

Δεν θα μπορούσε να είναι άλλος εκτός από τον Κώστα Τσικλητήρα, που έφυγε από τη ζωή στις 10 Φεβρουαρίου του 1913. Ο ΣΕΓΑΣ με αυτό το μικρό αφιέρωμα τιμά τον μεγάλο αυτό αθλητή και άνθρωπο, με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από το θάνατο του.

Γεννήθηκε στην Πύλο στις 30 Οκτωβρίου 1888. Ο πατέρας του ήταν γιατρός. Από μικρός  ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Με την προτροπή του πατέρα του σε ηλικία 17 ετών μετακόμισε στην Αθήνα για να σπουδάσει οικονομικά στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή αλλά τον κέρδισε ο αθλητισμός και το 1906 έγινε αθλητής του Πανελληνίου. Ασχολήθηκε παράλληλα με το στίβο και το ποδόσφαιρο.

Το 1906 κατέκτησε την τρίτη θέση στο μήκος άνευ φοράς στους Πανελληνίους Αγώνες με επίδοση 2.83 μ.. Το ίδιο έτος στους Μεσολυμπιακούς της Αθήνας, κατετάγη 6ος στο ύψος άνευ φοράς με 1.30 μ, ενώ στο μήκος άνευ φοράς αποκλείστηκε στον προκριματικό.

Το 1907 κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια στους Πανιώνιους Αγώνες της Σμύρνης, στο άλμα εις ύψος με 1.65 μ., στο ύψος άνευ φοράς με 1.40 μ. και στο μήκος άνευ φοράς με 3.14 μ..Επίσης του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Πανιωνίου. Στους Πανελλήνιους Αγώνες κατάκτησε 2 χρυσά μετάλλια.

Στις 20 Ιουλίου 1908 αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου στο αγαπημένο του αγώνισμα το οποίο ήταν το μήκος άνευ φοράς και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο. Τρεις ημέρες μετά στις 23 Ιουλίου κατέκτησε για δεύτερη φορά το ασημένιο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση αλλά αυτή τη φορά στο ύψος άνευ φοράς . Τα άλματά του ήταν 3,28 μ. και 1,15 μ. αντίστοιχα.

Ασχολήθηκε και με το ποδόσφαιρο και το 1908 ακολούθησε τον Γιώργο Καλαφάτη εγκαταλείποντας την ποδοσφαιρική ομάδα του Πανελληνίου και συμμετείχε στην πρώτη ομάδα που σχημάτισε ο Ποδοσφαιρικός Ομιλος ΑΘηνών. Αγωνιζόταν στη θέση του τερματοφύλακα και την ίδια χρονιά κατέκτησε το Κύπελλο ποδοσφαίρου που διοργανώθηκε από την Ολυμπιακή Επιτροπή και στις 30 Νοεμβρίου του 1908 κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που διοργανώθηκε από το ΣΕΑΓΣ. Στις 7 Δεκεμβρίου 1910 κατάκτησε ένα ακόμη Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου με τον ΠΟΑ.

Την 1η Απριλίου 1912 κατέρριψε στην Αλεξάνδρεια το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλματος σε μήκος ανευ φοράς με 3,47 που κατείχε ο Αμερικανός Γιούρι Ρέι από το 1904. Στις 21 Απριλίου 1912 κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα σε ύψος με επίδοση 1,72. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 στη Στοκχόλμη κατέκτησε (8 Ιουλίου) το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με άλμα 3,37 και το χάλκινο στο ύψος άνευ φοράς με άλμα 1,55.

Παρόλο που επέστρεψε νικητής και τροπαιούχος από την Στοκχόλμη, ο Τσικλητήρας είπε παρών στο προσκλητήριο των Βαλκανικών Πολέμων. Αρνήθηκε να υπηρετήσει σε άλλη θέση εκτός από την πρώτη γραμμή για να μην κατηγορηθεί για άνιση μεταχείριση.

Εκεί στο μέτωπο προσεβλήθη από μηνιγγίτιδα και άφησε την τελευταία του πνοή στις 10 Φεβρουαρίου 1913 σε ηλικία 25 ετών. Τάφηκε στο οικογενειακό μνήμα της οικογένειας στο Α΄Νεκροταφείο Πατρώνόπου βρίσκεται και σήμερα, πάνω στην πλάκα υπάρχουν 5 κύκλοι, το έμβλημα των ολυμπιακών αγώνων, εφόσον 3 μέλη της οικογένειας είχαν πάρει μέρος στους αγώνες.

Συνοπτικά οι διακρίσεις του Τσικλητήρα

4 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες

Άλμα εις μήκος άνευ φοράς (1 Χρυσό το 1912, 1 ασημένιο το 1908), Άλμα εις ύψος άνευ φοράς (1 Ασημένιοτο 1908 και 1 χάλκινο το 1912).

17 Χρυσά μετάλλια στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στίβου ανδρών.

Άλμα εις ύψος άνευ φοράς (6 Χρυσά: 1907, 1908, 1909, 1910, 1911, 1912).

Άλμα εις μήκος άνευ φοράς (6 Χρυσά: 1907, 1908, 1909, 1910, 1911, 1912).

Άλμα εις ύψος (3 Χρυσά μετάλλια: 1908, 1910, 1912).

Πένταθλο (2 Χρυσά μετάλλια: 1910, 1911).

Και στο ποδόσφαιρο είχε κατακτήσει 2 πρωταθλήματα (1909, 1911) και ένα κύπελλο το 1908.