Το ερευνητικό πρότζεκτ είχε σκοπό να εξετάσει το κατά πόσο παίκτες που ακούν συγχρόνως μια συγκεκριμένη μουσική μπορούν να βελτιώσουν την απόδοσή τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Πήρε την ονομασία Soundsoccer. Όπως αναφέρει η Die Welt, το 2009 το Πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ διεξήγαγε έρευνα με παρεμφερές αντικείμενο. Η έρευνα αυτή έδειξε αρχικά ότι οι εγκέφαλοι των μουσικών που παίζουν μαζί εμφανίζουν παρόμοιες λειτουργίες. Λόγω της μουσικής δηλαδή, οι εγκέφαλοι τους κατά μία έννοια συγχρονίζονταν. Τότε, οι ερευνητές είχαν φέρει στα εργαστήρια τζαζ κιθαρίστες!



Στην νέα έρευνα πήραν μέρος ομάδες των πέντε παικτών, παίζοντας σε γηπεδάκι 5×5. Κάθε ομάδα έπαιζε για 10 λεπτά με συγχρονισμένη μουσική που ερχόταν στα αυτιά τους από ασύρματα ακουστικά, έτσι ώστε να μην επηρεάζει τις κινήσεις τους και άλλα 10 με μη συγχρονισμένη. Τα τελευταία 10 λεπτά παίζονταν χωρίς καθόλου μουσική. Οι ποδοσφαιριστές δεν γνώριζαν την ερευνητική υπόθεση. Δεν ήξεραν, δηλαδή, τι ακριβώς θέλουν να αποδείξουν οι ερευνητές. Απλά φορούσαν ακουστικά, τα οποία ανά περιόδους έπαιζαν μουσικές.

Ο καθηγητής Άλφρεντ Έφενμπεργκ, ανέθεσε σε συνθέτη από τη την Κολωνία να γράψει τη μουσική που θα παιζόταν. Ο Έφεμπεργκ, με συνέντευξή του στο γερμανική ποδοσφαιρικό περιοδικό 11 Freunde τόνισε: «Ο ρυθμός της κίνησης μπορεί να μεταφερθεί ακουστικά». ¨Έγιναν 22 προπονήσεις, ενώ οι έρευνες έγιναν τόσο σε άνδρες, όσο και σε γυναίκες.



Τα αποτελέσματα ήταν πράγματι εντυπωσιακά. Με την μουσική και την προϋπόθεση οι μουσικοί να παίζουν συγχρονισμένα, δεν βελτιώθηκε απλά η ομαδική λειτουργία, αλλά και η ατομική. Οι παίκτες έπαιζαν πιο γρήγορα, με περισσότερο φαντασία! Σύμφωνα με την Die Welt, η ομάδα έκανε πιο γρήγορες πάσες και στην ανάπτυξή της συμπεριελάμβανε περισσότερους παίκτες! Όσον αφορά τη μη συγχρονισμένη μουσική, ο Έφενμπεργκ τόνισε ότι αποσυντόνιζε τις προσπάθειες των παικτών.



«Οι διαδράσεις στον αγωνιστικό χώρο ήταν καλύτερες, με τον κάθε παίκτη να καταλαβαίνει καλύτερα τις κινήσεις του συμπαίκτη του. Μία κοινή χρονική μουσική βάση μπορεί να βοηθήσει σε αυτό, επειδή οι άνθρωποι έχουν την τάση να κινούνται σε έναν ρυθμό, όπως γίνεται αντιληπτό όταν χορεύουν. Στον αθλητισμό παίζει ρόλο η όραση, ωστόσο είναι πολύ ευαίσθητη και η ακοή. Μπορεί λοιπόν να αποτελέσει έναν τρόπο για να βγουν προς τα έξω κρυφές πτυχές της κίνησης», τονίζει ο καθηγητής.



Προφανώς, η αξία της μουσικής στο ποδόσφαιρο δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Έχει μια μακρά παράδοση. Εσχάτως ο σούπερ σταρ της Ατλέτικο Μαδρίτης, Ρανταμέλ Φαλκάο, ζήτησε από τους υπεύθυνους του γηπέδου να αλλάξουν μουσική. Οι ροχιμπλάνκος κέρδισαν στο επόμενο παιχνίδι τους. Ο Γιούργκεν Κλίσμαν ως προπονητής της Εθνικής Γερμανίας έδινε μεγάλο ρόλο στα ακούσματα των παικτών του, χρησιμοποιώντας τραγούδια που θεωρούσε ότι δίνουν έμπνευση. Ο Μανουέλ Νόιρερ, τερματοφύλακας των Πάντσερ και της Μπάγερν Μονάχου είχε δηλώσει: «Κανείς δεν ακούει Lady Gaga στο πούλμαν της ομάδας. Με τους AC/DC χαλαρώνω και δεν ρισκάρω να πάρω κόκκινη κάρτα ώστε να μειώσω τις πιθανότητες της ομάδας μου για νίκη. Ο τελευταίος παίκτης πρέπει πάντα να δείχνει δύναμη και αυτό προσπαθώ να κάνω».

Για την έρευνα που «έτρεξε» στη Γερμανία, υπάρχουν αρκετές κριτικές. Κάποιοι τονίζουν ότι το δείγμα ήταν μικρό. Άλλοι υποστηρίζουν ότι για να βγουν συμπεράσματα περισσότερο ασφαλή, θα πρέπει να διεξαχθεί και σε άλλα επίπεδα. Σε κορυφαία κλαμπ, εθνικές ομάδες κοκ. Παράλληλα, υπάρχει η άποψη ότι θα πρέπει να γίνει εξαγωγή συμπερασμάτων και σε κανονικές ομάδες των 11 ατόμων. Ποδοσφαιριστές με ασύρματα ακουστικά στα αυτιά; Μάλλον δεν θα το δούμε ποτέ, ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι πέραν της έμπνευσης, η μουσική ενεργοποιεί και άλλα στοιχεία που βοηθούν στην αρμονική κίνηση και στην καλύτερη επικοινωνία μέσα στο γήπεδο!



Πηγη: volosnet.net