Σε ισόβια κάθειρξη καταδίκασε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων τον πρώην δήμαρχο Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλο για το οικονομικό σκάνδαλο στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε δήμαρχος Θεσσαλονίκης από το 1999 έως το 2010.

Η ποινή της ισόβιας κάθειρξης επιβλήθηκε και στον πρώην γενικό γραμματέα του δήμου Μιχάλη Λεμούσια, ενώ ισόβια και επιπλέον εννέα χρόνια κάθειρξη επιβλήθηκαν στον πρώην ταμία Παναγιώτη Σαξώνη. Το Δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους καταδικασθέντες για την υπόθεση της υπεξαίρεσης στον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Για τους δύο διευθυντές της ταμειακής υπηρεσίας του Δήμου, στους οποίους επιβλήθηκε κάθειρξη 15 και 10 ετών αντίστοιχα, το Δικαστήριο αποφάσισε να δώσει αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση, υπό τους όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισης, κάθε μήνα, στο αστυνομικό τμήμα του τόπου διαμονής.

O «Φτερωτός Γιατρός»

Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947, ενώ έλκει την καταγωγή του από το Αίγιο και τις Σέρρες. [1]. Aποφοίτησε από το Ε' Γυμνάσιο και εν συνεχεία από το Α' Λύκειο Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στην οδοντιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ' όπου πήρε το πτυχίο του χειρουργού Οδοντιάτρου. Άσκησε το επάγγελμα του Οδοντιάτρου μέχρι το 1981, οπότε και εκλέχτηκε Βουλευτής Θεσσαλονίκης.

Υπήρξε από τους καλύτερους δρομείς ταχύτητας όλων των εποχών στην Ελλάδα γράφοντας τη δικιά του ιστορία. Αναδείχθηκε αρκετές φορές πρωταθλητής Ελλάδος και Βαλκανιονίκης στα 100μ. και κατέκτησε τρία ευρωπαϊκά μετάλλια. Το πρώτο στο Ελσίνκι το 1971, το δεύτερο το 1972 στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας και το τρίτο το 1976 στο Μόναχο. Πρωταγωνίστησε επί πολλά χρόνια στους διεθνείς στίβους, ισοφάρισε το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στα 100 μέτρα, κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στα 100 μέτρα επί 21 συνεχή χρόνια.

Πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου (1972) και του Μόντρεαλ το 1976 (ήταν σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής). Το 1980 εξελέγη πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Αθλητικών Σωματείων Θεσσαλονίκης. Υπήρξε αθλητής του Μορφωτικού Αθλητικού Συλλόγου ΑΕΤΟΣ.

Το 1972 πρωταγωνίστησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, το δε 1976 ήταν σημαιοφόρος της Ελληνικής Ομάδας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ. Πλέον των άλλων διακρίσεων κατέκτησε, τρία μετάλλια Πανευρωπαϊκών Αγώνων. Ανακηρύχθηκε το 1971 και 1972 καλύτερος αθλητής της χρονιάς από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου.

Για όλα τα παραπάνω έμεινε στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού με το προσωνύμιο «ο Φτερωτός Γιατρός»