Ο μύθος λέει ότι όλα ξεκίνησαν όταν ο Ντίντι δέχτηκε ένα μεγαλοπρεπέστατο πρόστιμο στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από την ελβετική αστυνομία, επειδή έγραφε με σπρέι πάνω σε ένα δρόμο από τον οποίο θα περνούσε το ετάπ ενός ποδηλατικού αγώνα στην Ελβετία. Ο Ντίντι ζοχαδιάστηκε, πλήρωσε μεν τα μαλλιά της κεφαλής του, αποφάσισε όμως να βρει έναν τρόπο ώστε να μπορεί να κάνει τα δικά του χωρίς να τον ενοχλεί κανένας. Και δε δυσκολεύτηκε καθόλου να το πετύχει.

Στις 19 Ιουλίου του 1993, ο κόσμος που είχε μαζευτεί στις ανηφόρες των Πυρηναίων για να παρακολουθήσει από κοντά το πελοτόν να τερματίζει στο μικρό χωριό Παλ της Ανδόρας (στο 15ο ετάπ εκείνου του Γύρου Γαλλίας), είδε ξαφνικά μια γραφική φιγούρα. Έναν 40άρη κρεμανταλά, ντυμένο διάβολο, με κέρατα στο κεφάλι, να κραδαίνει μια τρίαινα, να χοροπηδάει σα δαιμονισμένος και να ωρύεται τη στιγμή που οι ποδηλάτες περνούσαν από δίπλα του. Το «δαιμόνιο» του Tour είχε μόλις γεννηθεί και η φήμη του έμελλε να εξαπλωθεί ραγδαία σε όλο τον κόσμο!

Ο Dieter «Didi» Senft γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1952 στο Reichenwalde, ένα μικρό χωριό λίγο έξω από το Βερολίνο. Άρχισε να ποδηλατεί από μικρός και μεγαλώνοντας πήρε μέρος σε πολλούς αγώνες της Ανατολικής Γερμανίας ως ερασιτέχνης. Το όνειρό του να γίνει επαγγελματίας δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, αλλά ο Ντίντι είχε αποφασίσει να κάνει την αγάπη του επάγγελμα. Στα 28 του χρόνια ξεκίνησε να σχεδιάζει αγωνιστικά ποδήλατα και από τη δεκαετία του ’90  αφοσιώθηκε αποκλειστικά στην κατασκευή περίεργων και σπάνιων – αν μη τι άλλο – μοντέλων. 

Ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του καλλιτέχνη, κλειδαρά (!), εφευρέτη και σχεδιαστή ποδηλάτων, ενώ το 2004 άνοιξε ένα μουσείο «περίεργων ποδηλάτων», μέσα στο οποίο φιλοξενούνται περισσότερα από 120 μοντέλα δικής του έμπνευσης και κατασκευής. 17 από αυτά είναι καταγεγραμμένα στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, μπορείτε όμως να είστε σίγουροι πως όλα ανεξαιρέτως είναι χαρακτηριστικότατα δείγματα «διαβολικού» κιτς και εκκεντρικής κακογουστιάς! Ανάμεσά τους μπορεί να δει κανείς το μεγαλύτερο σε ύψος και μήκος ποδήλατο στον κόσμο (7.80 μ. μήκος & 3.70 μ. ύψος), το μεγαλύτερο «τάντεμ» (διπλό ποδήλατο) που υπάρχει (6 μ. μήκος), καθώς και την μεγαλύτερη κινούμενη κιθάρα, και αυτή σε μορφή ποδηλάτου!

Από το 1993 μέχρι και σήμερα, περιμένει κάθε χρόνο το πελοτόν περίπου 25 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό όταν το ετάπ είναι ευθείας και 5 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, όταν το ετάπ τελειώνει σε ανηφόρα. Ο πρώτος και μοναδικός Γύρος Γαλλίας που έχει χάσει την τελευταία εικοσαετία, ήταν ο περσινός, αφού έπρεπε να περάσει από το χειρουργείο για μια επέμβαση στο κεφάλι. Όταν είχε ανακοινώσει πως δεν θα ήταν παρών στο Tour του 2012, είχε δηλώσει ότι «το κεφάλι του θύμιζε αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ» από τις πολλές ακτινογραφίες που είχε βγάλει! Όλα πήγαν κατ’ ευχή και ο Ντίντι έκανε το come back στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα τον περσινό Σεπτέμβριο.

Μετακινείται εδώ και χρόνια με ένα ειδικά διαμορφωμένο VW Camper και σίγουρα αποτελεί τη μεγαλύτερη ατραξιόν του Γύρου Γαλλίας. Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, επισκέπτεται πολλούς άλλους ποδηλατικούς αγώνες, από τις κλασικές της άνοιξης, μέχρι μικρής εμβέλειας πρωταθλήματα στην πατρίδα του. Το 2006, στον Γύρο της Ελβετίας, η αστυνομία τον συνέλαβε την ώρα που σχεδίαζε με σπρέι την τρίαινά του πάνω στην άσφαλτο και του επέβαλλε για δεύτερη φορά τσουχτερό πρόστιμο. Ο Ντίντι το πλήρωσε, αλλά πριν αφεθεί ελεύθερος, υποχρεώθηκε να καθαρίσει και το οδόστρωμα από την τρίαινα!

Για όσους αναρωτιούνται γιατί διάλεξε την ενδυμασία του διάβολου, υπάρχει η λανθασμένη άποψη ότι αυτό οφείλεται στον Ιταλό ποδηλάτη Κλάουντιο Κιαπούτσι, τον επονομαζόμενο «Il Diablo», λόγω των φοβερών επιθέσεων που εξαπέλυε πάνω στα βουνά στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η πραγματική αφορμή όμως είναι άλλη. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Ντίντι, η «διαβολοστολή» είχε ως πηγή έμπνευσης τον Γερμανό Herbert Watterot, ο οποίος σπικάριζε ζωντανά αγώνες ποδηλασίας από τον τερματισμό και συνήθιζε να αποκαλεί την τελευταία στροφή στα σιρκουί, ως τον «γύρο του κόκκινου διαβόλου»!  Φυσικά το προσωνύμιο έχει περάσει πλέον εδώ και χρόνια στον Γερμανό, ο οποίος είναι πλατιά γνωστός ως «el Diablo».

Αρκετές φορές στο παρελθόν, αντί να χοροπηδάει όταν περνούσε το πελοτόν από μπροστά του, καθόταν σε ένα τεραστίων διαστάσεων ποδήλατο δίπλα στον δρόμο, κραυγάζοντας σαν τον Ταρζάν! Στον Γύρο Γαλλίας του 2005 εμφανίστηκε με πράσινη ενδυμασία, θέλοντας να στηρίξει την προεκλογική καμπάνια του κόμματος των «Πράσινων» στη Γερμανία. Τα τελευταία χρόνια, στον Γύρο της Ιταλίας, έχει υιοθετήσει τη ροζ στολή, αφού αυτό είναι το χρώμα της φανέλας του πρωτοπόρου της γενικής. Έχει γίνει κινούμενο σχέδιο στην Ισπανία και κόμικ στις Ηνωμένες Πολιτείες!

Εκτός από την ποδηλασία, ο Ντίντι έχει κάνει την εμφάνισή του σε αγώνες Μαραθώνιου, αλλά και στο EURO του 2008 με ένα ειδικά σχεδιασμένο για την περίσταση ποδήλατο με ποδοσφαιρικές μπάλες ανάμεσα στις ακτίνες των τροχών! Όπως είναι φυσικό, διατηρεί άριστες σχέσεις με όλο το πελοτόν και στενή φιλία με αρκετούς επαγγελματίες ποδηλάτες, κυρίως γερμανόφωνους, αφού πέρα από την μητρική του, δεν μιλάει καμία άλλη γλώσσα!

Μια από τις πιο ωραίες στιγμές της παρουσίας του σε ποδηλατικούς αγώνες, συνέβη στον Γύρο της Ιταλίας του 2002. Εκεί ο Ντίντι έτρεχε δίπλα σε ένα γκρουπάκι ποδηλατών που ανέβαιναν ένα βουνό, όταν ο Μεξικανός Χούλιο Αλμπέρτο Πέρες Κουάπιο πήρε στα χέρια του την τρίαινα, την κράτησε για λίγο οδηγώντας το ποδήλατό του με το ένα χέρι στην ανηφόρα και του την επέστρεψε αμέσως μετά! Πραγματικά απολαυστικό!

Στα 61 πλέον χρόνια του, ο Ντίντι δεν δείχνει να το βάζει κάτω. Παρών και στη φετινή, 100η διοργάνωση του Γύρου Γαλλίας, ο «διάβολος» είναι για την ποδηλασία, ότι ο Μανόλο με το τύμπανο για την Εθνική Ισπανίας. Με την τρέλα και την αγάπη του για το άθλημα, με τους χορηγούς που πληρώνουν μεγάλο μέρος των μετακινήσεών του, με τη γραφική όσο και ξεχωριστή του ενδυμασία, με τη λευκή χαρακτηριστική γενειάδα, με την τρίαινα και τις σαγιονάρες και τέλος, με τις απόλυτα κιτς ποδηλατικές του κατασκευές, ο Ντίντι αποτελεί ένα από τα απαραίτητα συστατικά του Tour de France, που εδώ και 20 χρόνια βρήκε το διάβολό του…!