Από την ιστορική αμηχανία του Χίτλερ μπροστά στον θρίαμβο του Τζέσε Οουενς, μέχρι τη σφαγή των Ισραηλινών αθλητών στο Μόναχο και από τα ιστορικά μποϊκοτάζ στη Μόσχα και το Λος Αντζελες, μέχρι την άρνηση του Ιρανού αθλητή να ανταγωνιστεί Ισραηλινό στην Αθήνα, η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων βρίθει δραματικών στιγμών, βαθιά πολιτικών, ανεξίτηλα χαραγμένων στη μνήμη.

Ιδού οι 8 πλέον χαρακτηριστικές:

1936: O Τζέσε Οουενς κερδίζει τέσσερα χρυσά μετάλλια στην ναζιστική Γερμανία

Ο Χίτλερ πίστευε ότι οι Αριοι θα διαπρέψουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, ωστόσο ο αφροαμερικανός Τζέσε Οουενς κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια. Ενας άλλος αφροαμερικανός, ο Ραλφ Μέτκαλφ, τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Οουενς.

1964: Η Νότια Αφρική αποβάλλεται από τους Αγώνες λόγω Απαρτχάιντ

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έδωσε προθεσμία μέχρι τον Αύγουστο του 1964 να απαγορευτεί το απαρτχάιντ. Οι Αγώνες έγιναν τον Οκτώβριο στο Τόκυο. Η προθεσμία πέρασε, το απαρτχάιντ έμεινε και η Νότια Αφρική δεν συμμετείχε σε άλλους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι το 1992, στη Βαρκελώνη.

1968: Η Μαύρη Δύναμη χαιρετίζει από το βάθρο των μεταλλίων

Το Μεξικό συνταράσσεται από διαδηλώσεις φοιτητών εναντίον της δεξιάς κυβέρνησης και μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο οι Αμερικανοί Τόμι Σμιθ (χρυσός Ολυμπιονίκης στα 200μ.) και Τζον Κάρλος (χάλκινος) σκύβουν το κεφάλι και υψώνουν την γαντοφορεμένη γροθιά τους στον ουρανό. Το κίνημα των μαύρων στην Αμερική ήταν σε έκρηξη.

1972: 11 Ισραηλινοί αθλητές δολοφονούνται από τον Μαύρο Σεπτέμβρη

Μία μέρα πριν από την έναρξη του Αγώνων του Μονάχου το 1972, η ισραηλινή αντιπροσωπεία επισκέπτεται το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Δύο εβδομάδες αργότερα, 11 μέλη της ομάδας δολοφονούνται όταν οκτώ μέλη της παλαιστινιακής οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης τους κρατούν ομήρους στο Ολυμπιακό Χωριό διαμονής τους. Πέρυσι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ήταν η επέτειος των 40 χρόνων από την σφαγή. Δεν τηρήθηκε καν ενός λεπτού σιγή στην τελετή έναρξης.

1976: 28 αφρικανικές χώρες μποϊκοτάρουν εναντίον της Νέας Ζηλανδίας

Στο Μόντρεαλ 28 αφρικανικά έθνη απέσυραν τις αντιπροσωπείες τους, αφού η ΔΟΕ αρνήθηκε να απαγορεύσει τη συμμετοχή της Νέας Ζηλανδίας για το γεγονός ότι διατήρησε τις σχέσεις της με τη Νότια Αφρική. Η θρυλική ομάδα ράγκμπι της Νέας Ζηλανδίας είχε περιοδεύσει στη Νότια Αφρική νωρίτερα το ίδιο έτος.

1980/1984: ΗΠΑ και Σοβιετική Ενωση μποϊκοτάρουν τους Αγώνες

Λόγω της εισβολής της Σοβιετικής Ενωσης στο Αγφανιστάν το 1979, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ένας συνασπισμός άλλων έξι χωρών μποϊκοτάρει τους Αγώνες της Μόσχας το 1980. Η Μάργκαρετ Θάτσερ συμφώνησε, αλλά η βρετανική Ολυμπιακή Επιτροπή επέτρεψε στους αθλητές να αποφασίσουν οι ίδιοι εάν θα μεταβούν ή όχι στη Μόσχα. Η ίδια η Θάτσερ πίεσε τον Σεμπάστιαν Κόε να μην συμμετάσχει, μα ο Βρετανός πήγε για να κερδίσει το χρυσό στα 1.500 μέτρα.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Σοβιετική Ένωση και πάνω από μια ντουζίνα άλλες χώρες ανταποκρίθηκαν στο μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984 στο Λος Άντζελες.

2004: Ιρανός πρωταθλητής του τζούντο αρνείται να ανταγωνιστεί Ισραηλινό αντίπαλο

Ο Αράς Μιρεσμαϊλι, σημαιοφόρος του Ιράν στην τελετή έναρξης της Αθήνας και φαβορί για το χρυσό στην κατηγορία του «παραπατά» περίεργα κατά την διάρκεια του αγώνα, τον οποίο και χάνει τελικά. Αντίπαλος του ήταν ο Ισραηλινός Εχουντ Βακς. Δεν είναι η μόνη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο. Ιρανή κολυμβήτρια στους Ολυμπιακούς του 2008 εγκατέλειψε αγώνα αντί να ανταγωνιστεί Ισραηλινό αντίπαλο και αργότερα ισχυρίστηκε ότι ήταν άρρωστη.

2012: Η πρώτη αθλήτρια από την Σαουδική Αραβία που τρέχει σε Ολυμπιάδα

Η Σάρα Ατάρ μένει στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα από τη Σαουδική Αραβία που συμμετέχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ετρεξε στα 800μ. Και το Μπρουνέι και το Κατάρ έστειλαν γυναίκες στους Αγώνες. Το Κατάρ βέβαια, ήλπιζε να κερδίσει έτσι μια ώθηση στην υποψηφιότητα του για τους Αγώνες του 2020.