Μπορεί η λήψη αντιοξειδωτικών ουσιών να σε κάνει να αισθάνεσαι λιγότερο πιασμένος μετά από έντονη άσκηση; Μπορεί να οδηγήσει σε πιο γρήγορη αποκατάσταση μετά από έντονη προπόνηση; Απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα επιχειρεί να δώσει μελέτη που εκπόνησε το Κέντρο Έρευνας και Αξιολόγησης της Φυσικής Απόδοσης (ΚΕΑΦΑ) της Σχολής Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το Εργαστήριο Φυσικής και Αθλητικής Απόδοσης της Σχολής Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης με επικεφαλής τους Αθανάσιο Τζιαμούρτα και Γιάννη Φατούρο.

Στην εργασία πήραν μέρος 10 νεαροί εθελοντές, που πραγματοποίησαν 300 έκκεντρες μυϊκές συστολές (ένα πολύ έντονο πρωτόκολλο που προκαλεί μυϊκό μικροτραυματισμό) ενώ μια φορά πήραν Ν-acetylcysteine (NAC) και την άλλη έλαβαν εικονικό σκεύασμα.

Σε ό,τι αφορά τη NAC, οι δύο ερευνητές εξηγούν πως είναι μία ουσία, η οποία μπορεί να δράσει αντιοξειδωτικά αυξάνοντας τα επίπεδα της γλουταθειόνης, ενός ισχυρού αντιοξειδωτικού μορίου του οργανισμού μας. Από τους συμμετέχοντες λήφθηκε αίμα και αξιολογήθηκε η δύναμη πριν την πραγματοποίηση της άσκησης, 2 ώρες μετά το τέλος της άσκησης και καθημερινά για 8 ημέρες. Επίσης, λήφθηκε δείγμα μυϊκού ιστού πριν την άσκηση, 2 ώρες μετά, 2 και 8 ημέρες μετά το τέλος της άσκησης.

Τα αποτελέσματα, όπως προκύπτει από την έρευνα, έδειξαν πως η συμπληρωματική λήψη της NAC περιόρισε την αύξηση σε δείκτες φλεγμονής που παρατηρείται μετά από τέτοιου είδους άσκηση ενώ η πτώση στα επίπεδα δύναμης δεν ήταν του ιδίου μεγέθους με αυτή που παρατηρήθηκε μετά τη λήψη του εικονικού συμπληρώματος.

Ωστόσο, αυτό αντιστράφηκε την όγδοη ημέρα όπου τα επίπεδα δύναμης επανήλθαν στα φυσιολογικά επίπεδα μετά τη λήψη του εικονικού συμπληρώματος ενώ με τη λήψη της NAC τα επίπεδα δύναμης παρέμειναν χαμηλότερα της αρχικής μέτρησης.

Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν, όπως αναφέρουν οι δύο επιστήμονες, πως η συμπληρωματική λήψη αντιοξειδωτικών σε καταστάσεις όπου υπάρχει διαταραχή της οντότητας του μυϊκού ιστού, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της μυϊκής βλάβης, μπορεί να επηρεάσουν την αναγεννητική ικανότητα του μυ και να επηρεάσουν την απόδοση του.






















Ωστόσο, όπως διευκρινίζεται, στην παρούσα φάση δεν είναι ακόμη σίγουρο εάν η συμπληρωματική λήψη αντιοξειδωτικών μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για την αύξηση της απόδοσης και την αποκατάσταση της δύναμης μετά από άσηπτους μυϊκούς τραυματισμούς.

Οι κ. Τζιαμούρτας εξηγεί, επίσης, τι είναι το οξειδωτικό στρες. "Είναι" σημειώνει "ένας γενικός όρος που αναφέρεται στη δημιουργία μορίων που ονομάζονται δραστικά είδη οξυγόνου και αζώτου και που μας είναι περισσότερο γνωστά ως ελεύθερες ρίζες".

Οι ελεύθερες ρίζες απομονώνονται από μόρια που είναι γνωστά ως αντιοξειδωτικά και σε αυτά περιλαμβάνονται ένζυμα και διάφορες άλλες ουσίες, όπως οι βιταμίνες C και Ε. Στον οργανισμό, σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ της παραγωγής των ελευθέρων ριζών και της δράσης των αντιοξειδωτικών ουσιών.

Υπάρχουν πολλές εργασίες που αναφέρονται στον καλό ρόλο των ελευθέρων ριζών ενώ αναφορά άλλων υποδεικνύει πως εάν υπάρξει ανισορροπία μεταξύ των ελευθέρων ριζών και αντιοξειδωτικών προς την πλευρά των πρώτων, τότε μπορεί να εμφανιστούν διάφορες ασθένειες ακόμα και γήρανση.

Η έντονη άσκηση αυξάνει την παραγωγή ελευθέρων ριζών αλλά αυτό είναι ένα πρόσκαιρο φαινόμενο που διαρκεί λίγες ώρες μετά το τέλος της αερόβιας άσκησης. Ωστόσο, προσθέτει, αυτή η πρόσκαιρη αύξηση δίνει το έναυσμα για να μπορέσει να ισχυροποιηθεί το αντιοξειδωτικό σύστημα, και γι' αυτό το λόγο τα προπονημένο άτομα έχουν ισχυρότερο αντιοξειδωτικό σύστημα.

Τέλος, η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο αφού πολλές από τις αντιοξειδωτικές ουσίες βρίσκονται στις τροφές και γι' αυτό μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, αποτελεί τα καλύτερα εχέγγυα για μεγαλύτερη προστασία από πιθανή αυξημένη παραγωγή ελευθέρων ριζών.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ


ygeiaonline.gr