Αναφερόμαστε στην οξεία σκωληκοειδίτιδα.

Η πάθηση αποδίδεται σε φλεγμονή της σκωληκοειδούς από τον Fitz (1843-1913) ο οποίος καθιέρωσε τον όρο «σκωληκοειδίτιδα» και συνέστησε ως καλύτερη θεραπεία τη σκωληκοειδεκτομή.

Η σκωληκοειδής απόφυση ως ανατομικό στοιχείο αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά τον 15ο αιώνα και εντοπίζεται στην κορυφή του πρώτου τμήματος του παχέος εντέρου, που ονομάζεται «τυφλό». Έχει μήκος από 2 έως και 20cm αλλά συνηθέστερα είναι 9-10cm.

Αιτίες πρόκλησης της φλεγμονής

Η απόφραξη του αυλού του οργάνου είναι η κυρίαρχη αίτια που προκαλεί την οξεία φλεγμονή και συνήθως ευθύνεται κάποιος κοπρόλιθος και, σπανιότερα, η υπερτροφία του ιδίου του ιστού, υπολείμματα από φυτικές ίνες ή σπόροι φρούτων ή ακόμα εντερικά παράσιτα.

Η παραμελημένη φλεγμονή της σκωληκοειδούς έχει τραγικές επιπλοκές, όπως περιτονίτιδα, περισκωληκοειδικός φλέγμονας, απόστημα, πυλαιοφλεβίτιδα, σηψαιμία μέχρι και θάνατο, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Συμπτώματα

Κοιλιακός πόνος: Είναι διάχυτος και εντοπίζεται στο κατώτερο επιγάστριο και περιομφαλικά. Με την πάροδο του χρόνου από 1 έως 12 ώρες, αλλά συνήθως σε 4-6 ώρες, ο πόνος εντοπίζεται στην δεξιά κάτω κοιλιακή χώρα

Ανορεξία: Σχεδόν πάντα συνοδεύει την σκωληκοειδίτιδα, σε σημείο που, αν δεν υπάρχει, πρέπει να αμφιβάλλει κανείς για τη διάγνωση.

Εμετός: Παρουσιάζεται σε 75% των ασθενών

Ναυτία και δυσκοιλιότητα ή διάρροιες δεν είναι σταθερά ευρήματα

Θερμοκρασία: Παρουσιάζει συνήθως μικρή μεταβολή της τάξεως του 1 C βαθμού

Σφυγμός: Σε μερικές περιπτώσεις ελάχιστα αυξημένος

Αν έχετε τα παραπάνω συμπτώματα σε καμία περίπτωση μην το αμελήσετε και αναζητήστε το συντομότερο δυνατό τη βοήθεια κάποιου ειδικού, προκειμένου να υποβληθείτε στις απαραίτητες