Το καλοκαίρι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η πιο απαιτητική εποχή του χρόνου. Άνδρες και γυναίκες θα μείνουν μόνο με το μαγιό, εκτεθειμένοι σε αδιάκριτα και εξερευνητικά βλέμματα. Για άλλους ενοχλητικά, για άλλους όχι. Το όμορφο κορμί έχει μείνει στην αιωνιότητα από γλύπτες και ζωγράφους, έχει εξυμνηθεί από ποιητές και συγγραφείς, έχει αναδειχθεί από φωτογράφους. Και στο βωμό της συγκεκριμένης αποθέωσης, της καθολικής αποδοχής, της εξασφάλισης του θαυμασμού, υπάρχουν εκείνοι που είναι έτοιμοι να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή τους.

Λίγα άτομα που γνωρίζω είναι εκείνα που χτυπιούνται στα γυμναστήρια. Το κάνουν για την πάρτη τους. Αλλά οι ιστορίες που διηγούνται για τους επισκέπτες του Μάρτη, εκείνους δηλαδή που λίγο πριν μπει το καλοκαίρι ανεβαίνουν στους διαδρόμους και φορτώνουν με κιλά την μπάρα είναι πολλές. Κάπως έτσι, αποφάσισα να ερευνήσω πόσο εύκολα μπορεί κανείς να προμηθευτεί στεροειδή. 

«Deca Durabolin». Αυτή είναι η απάντηση φίλου για το πιο γνωστό από τα αναβολικά που κυκλοφορεί. «Περιέχει νανδρολόνη, που αυξάνει τον όγκο και τη δύναμη των μυών», συνεχίζει. Μου κάνει εντύπωση που ξέρει για τη νανδρολόνη, για τις παρενέργειές της. Αν του δείξω γραμμένο κάπου το «Η2Ο» θα νομίζει πως είναι κάποιο νέο κοκτέιλ, τόσο σχετικός είναι με τη χημεία.

Γκουγκλάροντας το «Deca Durabolin» όλα ξαφνικά έγιναν πανεύκολα. Το πρώτο αποτέλεσμα που εμφανίζεται είναι η σελίδα του προϊόντος. Και μάλιστα, απέχω δύο clicks από το να το παραγγείλω στην προνομιακή τιμή των 89 δολαρίων, από 155 που είναι η αρχική. Τόσο εύκολα.

Screenshot via Deca Durabolin

Η νανδρολόνη είναι το «ντόπινγκ των φτωχών». Φυσικά υπάρχουν και άλλα στο internet που τα βρίσκεις με ένα απλό search, όπως για παράδειγμα το Winstrol Depot, που έχει και περιγραφή στα ελληνικά, από τον αυτόματο μεταφραστή. Το Deca Durabolin κυκλοφορεί και στα φαρμακεία. Απευθύνεται σε ασθενείς που πάσχουν είτε από οστεοπόρωση, είτε από καρκίνο του μαστού μετά την εμμηνόπαυση. Για να το προμηθευτεί κανείς χρειάζεται συνταγή γιατρού.

Screenshot via Injectible-steroids.com

Ο Γιώργος είναι 25 χρόνων και ασχολείται με το body building εδώ και έξι χρόνια. «Έχω δει ανθρώπους διαφόρων ηλικιών να κάνουν χρήση στεροειδών, αλλά πάντα με παραξενεύομαι με εκείνους που είναι στην ηλικία του πατέρα μου», τονίζει. «Αισθάνομαι άβολα όταν το βλέπω. Τι μπορεί να του λείπει αυτού του ανθρώπου σε αυτήν την ηλικία», αναρωτιέται, ενώ προσθέτει πως είναι πολλά και τα μικρά παιδιά που θέλουν να φτιάξουν ένα σώμα που να το θαυμάζουν όλοι, χωρίς όμως να κουραστούν.

Δεν ξέρω εάν έχετε προσέξει κάποιους χτιστούς ανθρώπους με μικροσκοπικά, τύπου «Speedo» κόκκινα μαγιό, που η φωνή τους μοιάζει σαν να έχουν καταπιεί ήλιο. Ρωτάω τον Γιώργο εάν οφείλεται στα στεροειδή. «Σίγουρα. Συμβαίνει και το αντίθετο, όμως, να έχουν πολύ βαριά φωνή». Το θέαμα είναι σουρεαλιστικό και φυσικά δεν είναι η αντιστροφή του κανόνα «ωραία φωνή, άσχημη εμφάνιση». Και από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποια βαλβίδα που να μπαίνει η τρόμπα, όπως στα λάστιχα, θέλω να μάθω πως θα ξεχωρίζω τον «fake ντούκι».

«Η έντονη φλεβικότητα παραξενεύει. Φαίνεται ψεύτικος. Ξέρεις πως είναι too much αυτό το πράγμα», μου απαντά ο Γιώργος.

«Αν κάποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις χημείας, μπορεί να φτιάξει και μόνος του τέτοια χάπια. Συνταγή είναι», ισχυρίζεται ο Γιώργος. «Αγοράζεις τις καθαρές φαρμακευτικές ουσίες και τη φτιάχνεις. Δεν είναι δύσκολο, ούτε παράνομο», συνεχίζει, ρίχνοντας μια εναλλακτική ιδέα για ένα σίριαλ τύπου Breaking Bad για «φουσκωτούς».  

Φυσικά και αυτό μου κίνησε την περιέργεια. Μπορεί ένα «ντούκι» με στοιχειώδεις γνώσεις να φτιάξει από μόνος του στεροειδή; Έστειλα σε φίλη χημικό με dr. μήνυμα. «Απαιτείται κάτι παραπάνω από στοιχειώδεις γνώσεις. Για να το κάνει κάποιος που δεν έχει γνώσεις, θα πρέπει να του δώσουν κάποιου τύπου manual», ήταν η απάντησή της, που ενίσχυσε το σενάριο πως μπορεί να είναι μια εξαιρετική ιδέα εκείνο το σίριαλ αντίστοιχο του Breaking Bad.

Αφού ξεκαθάρισε το θέμα σχετικά με την παρασκευή, θέλησα να τσεκάρω την αντίδραση γυμναστών – υπαλλήλων γυμναστηρίων, που δεν με είχαν δει και δεν τους είχα δει ποτέ. Τηλεφώνησα σε δύο γυμναστήρια, υποδυόμενος τον λίγο κουτό, λίγο γυμνασμένο που «έπρεπε να γραμμώσω μέχρι τον Αύγουστο». Αφού μου τόνισαν και οι δύο πως είναι εξαιρετικά δύσκολο αυτό, πέρασα στο επόμενο level. «Έχω έναν φίλο, που πήρε στην αρχή κάποιες πρωτεΐνες και στη συνέχεια κάποια χάπια, νανδρολόνης νομίζω…», αλλά δεν πρόλαβα να τελειώσω τη φράση μου. Και οι δύο με διέκοψαν στο ίδιο σημείο, πράγμα που με έκανε να καταλάβω πως την ίδια επωδό την έχουν ακούσει πολλάκις. «Σαν γυμναστήριο δεν το προτείνουμε αυτό. Φυσικά και είναι στο χέρι σας», ήταν η απάντησή τους.

Το «είναι στο χέρι σας», μοιάζει να περιγράφει ακριβώς το συμπέρασμα του ρεπορτάζ. Στο χέρι του καθενός είναι και το αλτιράκι και το χαπάκι. Και το βιβλίο και η ρακέτα. Το θέμα είναι τι θέλει να είσαι; Εκείνος που κερδίζει απλώς τα βλέμματα και τις εντυπώσεις; Εκείνος που ρισκάρει να μπλέξει με χρόνια προβλήματα υγείας για να κερδίσει το θαυμασμό στην παραλία; Παρόλο που η απόφαση μοιάζει εύκολη, εν τούτοις, δεν μοιάζει να είναι και δημοφιλής.

ΥΓ. Με ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα, θα μάθεις επίσης τα προβλήματα υγείας που μπορεί να προκαλέσεις στον οργανισμό σου.



Γιώργος Πράτανος
vice.com