Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια Duke και Howard (Ουάσινγκτον) στις ΗΠΑ ανέλυσαν δεδομένα σχεδόν 100 ετών αναφορικά με αθλητές του στίβου που διαγωνίζονταν στο αγώνισμα της κούρσας ταχύτητας των 100 μέτρων και με αθλητές της κολύμβησης που διαγωνίζονταν στο αντίστοιχο αγώνισμα στην πισίνα.

Έλαβαν υπόψιν τους μόνο τη γεωγραφική προέλευση των αθλητών και ορισμένα βιολογικά κριτήρια (π.χ. σωματοδομή) και όχι φυλετικά κριτήρια. Εξέτασαν προσεκτικά τα στοιχεία εκείνα στο σώμα των αθλητών ή άλλα χαρακτηριστικά που τους έκαναν πετυχημένους στο άθλημά τους.

Διαπίστωσαν ότι η θέση του αφαλού στο ανθρώπινο σώμα παίζει σημαντικό ρόλο στις επιδόσεις ενός ατόμου σε κάθε άθλημα.

Ο αφαλός είναι το κέντρο βάρους του σώματος. Αν δύο δρομείς ταχύτητας έχουν το ίδιο ύψος, τότε έχει πλεονέκτημα εκείνος που ο αφαλός του είναι πιο ψηλά. Γέρνοντας προς τα εμπρός για να τρέξουν, οι αθλητές ρίχνουν το κέντρο βάρους τους και παίρνουν ώθηση στην κίνησή τους από αυτό. Ως γνωστόν, το βάρος που βρίσκεται πιο ψηλά δημιουργεί και μεγαλύτερη ορμή.

Αντίστοιχα, στους κολυμβητές, εκείνος που εκτοπίζει περισσότερο νερό στην κίνησή του έχει πλεονέκτημα. Σε αυτή την περίπτωση ο αθλητής που έχει πιο χαμηλά τον αφαλό του, αποκτάει αυτό το πλεονέκτημα, επειδή έχει μεγαλύτερο κορμό και εκτοπίζει περισσότερο νερό.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές βρήκαν ότι οι αθλητές από την Δυτική Αφρική έχουν τον αφαλό τους κατά μέσο όρο 3 εκατοστά πιο ψηλά από τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Έτσι οι αθλητές αφρικανικής καταγωγής έχουν πλεονέκτημα ως δρομείς ταχύτητας και οι Ευρωπαίοι έχουν πλεονέκτημα ως κολυμβητές.

Επίσης, οι αθλητές από τις χώρες της Ασίας έχουν τον αφαλό τους στην ίδια περίπου θέση με τους Ευρωπαίους και θα μπορούσαν να έχουν το ίδιο πλεονέκτημα στην κολύμβηση με τους Ευρωπαίους, αλλά είναι κατά κανόνα πιο κοντοί από αυτούς.




e-volos.gr