Το 2010, η μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έκανε το μεγάλο «μπαμ», δαπανώντας πάνω από δέκα εκατομμύρια λίρες για να εντάξει στις τάξεις της τον Μπεμπέ. Με καταγωγή από την Ακτή Ελεφαντοστού, ο Μπεμπέ έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στα φυτώρια του «αδελφού» πρότζεκτ του περιοδικού δρόμου της Πορτογαλίας «CAIS»: Ήταν μέλος, με άλλα λόγια, της Εθνικής Αστέγων της Πορτογαλίας πριν υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με τη Βιτόρια Γκιμαράες και, στη συνέχεια, κάνει το άλμα στο Μάντσεστερ.

Στα τέλη του 2013, η είδηση ήρθε από τη Βραζιλία, εκεί όπου ο Ντάρλαν Μάρτινς υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με τη θρυλική Φλαμένγκο. Ο Ντάρλαν ήταν ο βασικός σέντερ φορ της Εθνικής Αστέγων της Βραζιλίας, στο περσινό Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων που διεξήχθη στην Πολωνία. Βρέθηκε, μάλιστα, και αντίπαλος της εθνικής μας, φορτώνοντας την εστία μας με πολλά γκολ! Ηταν ο MVP του τουρνουά. Ένας υπέροχος νέος άνθρωπος και αθλητής, που μέσα από τον αθλητισμό φαίνεται να κερδίζει το στοίχημα με την ίδια τη ζωή. Για μια καλύτερη ζωή.

Αυτές τις μέρες, στο παγκόσμιο κοινωνικό και ποδοσφαιρικό κίνημα που «απαντάει» στον τίτλο «Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων», η ελληνική ομάδα αστέγων έχει –για μια ακόμη φορά– την τιμητική της.


Αφορμή, ο Σουλεϊμάν Ζίε Γουαταρά. Έχοντας κοινές ρίζες με τον Μπεμπέ, ο Σουλεϊμάν, από το γήπεδο του Ρουφ και τις προπονήσεις της Εθνικής Αστέγων, ετοιμάζεται να κάνει το μεγάλο ποδοσφαιρικό και όχι μόνο άλμα: να ενταχθεί στις τάξεις της Επισκοπής Ρεθύμνου που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Football League!

Το 2010, ο 16χρονος τότε Σουλεϊμάν έφευγε από τη μεγαλύτερη πόλη της Ακτής Ελεφαντοστού Αμπιτζάν, για να ξεφύγει από την λαίλαπα του εμφυλίου πολέμου και να κυνηγήσει το όνειρό του να παίξει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο. Έπειτα από ένα οδοιπορικό στην Τυνησία, την Τουρκία, το μετρό της Κωνσταντινούπολης, τα σκουπίδια της Αθήνας και τα κελιά των φυλακών της Άμφισσας και της Κορίνθου, βρήκε, από πέρσι το φθινόπωρο, την ελπίδα και μια σανίδα σωτηρίας στις προπονήσεις της Εθνικής Αστέγων.

Το ταλέντο του, αλλά, πρωτίστως, το ήθος και η επιμονή του να αγωνιστεί σε υψηλότερο επίπεδο του άνοιξαν την πόρτα, και εκείνος δεν έχασε την ευκαιρία. Είναι έτοιμος να πετάξει ψηλά! Κι αν οι βόμβες του εμφυλίου δεν τον εμπόδισαν να εκπληρώσει το όνειρό του, ο Σουλεϊμάν ελπίζει αυτή τη φορά η γραφειοκρατία να μην του το στερήσει. Κι αυτό γιατί, παρόλο που το αίτημά του για χορήγηση πολιτικού ασύλου έχει γίνει δεκτό, μια αλλαγή στους κανονισμούς της ΕΠΟ που ισχύει από φέτος ενδέχεται να μπει εμπόδιο στην υπογραφή του συμβολαίου του. Αλλά τίποτα δεν μοιάζει ικανό να του κόψει το δρόμο.

Ο ίδιος δεν χάνει το κουράγιο του και κάνει όνειρα: «Το όνειρό μου ήταν πάντα να παίξω μπάλα σε επαγγελματικό επίπεδο. Δεν με νοιάζουν τα λεφτά. Αρκεί να μου δοθεί μόνο η ευκαιρία και είμαι σίγουρος ότι μπορώ να τα καταφέρω. Ανυπομονώ να παίξω με την ομάδα σε επίσημο παιχνίδι. Θα ήθελα να σκοράρω σε ένα παιχνίδι και κάτω από τη φανέλα μου να φοράω το μπλουζάκι της Εθνικής Αστέγων. Αισθάνομαι ότι, αν τα καταφέρω, θα λειτουργήσω ως παράδειγμα και για τους συμπαίκτες μου ότι όλα τα όνειρα εκπληρώνονται και αυτό μου δίνει επιπλέον κίνητρο».

Το χαμόγελο και η θετική διάθεση του Σουλεϊμάν μπορεί να λείψει από τις προπονήσεις, αλλά όλοι χαιρόμαστε που μας αφήνει. Η ομάδα συνεχίζει την πορεία της, βαθιά προσηλωμένη στον ένα και μοναδικό στόχο: Η ενεργοποίηση συμπολιτών μας που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και η υποστήριξή τους στην πορεία προς την κοινωνική επανένταξη, με όπλο πάντα τον αθλητισμό, και δη το απλό και υπέροχο αυτό κοινωνικό εργαλείο που είναι το παιχνίδι του ποδοσφαίρου.

Αυτή την εποχή, μάλιστα, τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια, όλων των ηλικιών) προετοιμάζονται πυρετωδώς και για τον επόμενο σταθμό αυτής της ξεχωριστικής ποδοσφαιρικής παρέας: Το 12ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, που θα φιλοξενηθεί στα τέλη Οκτωβρίου (18-26/10) στην πρωτεύουσα της Χιλής, Σαντιάγο.


Πηγη: www.koutipandoras.gr