Συνηθίζεις να αναβάλλεις τα δύσκολα; Ή μήπως και τα πιο απλά και «αθώα»; Βρίσκεις δικαιολογίες για να κάνεις δέκα άλλα πράγματα εκτός από εκείνη τη μία δουλειά που είναι και η πιο σημαντική; Κάθε Παρασκευή αποφασίζεις πως ξεκινάς δίαιτα από Δευτέρα αλλά αυτό δεν συμβαίνει ποτέ; Πριν βιαστείς να τα βάλεις με την ημέρα που έχει μόνο 24 ώρες ή με τον εαυτό σου και να σου κολλήσεις ενοχικά την ταμπέλα της «τεμπέλας», μάθε πως, όπως λένε ψυχολόγοι στην Αμερική και τον Καναδά, η χρόνια αναβλητικότητα αφορά το 20% του πληθυσμού!

Σύμφωνα με τη δρ Τσαμπίκα Μπαφίτη, κλινική ψυχολόγο και ψυχοθεραπεύτρια, το γεγονός ότι τόσοι άνθρωποι λειτουργούν με αυτό τον τρόπο μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Αν κάποιος μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον
(α) περιοριστικό (όπου οι γονείς δεν αφήνουν περιθώριο για πρωτοβουλίες και στόχους) ή
(β) επικριτικό (δεν επιβραβεύουν αλλά διαρκώς «διορθώνουν») ή
(γ) υπερπροστατευτικό (φοβούνται έντονα μήπως το παιδί τους πληγωθεί εάν αποτύχει),
αργότερα, ως ενήλικας, αυτό το άτομο ενδέχεται να δυσκολευτεί να αναλάβει τις ευθύνες του – θα τις αναβάλλει.

Πολλές φορές γινόμαστε αναβλητικοί γιατί φοβόμαστε ότι δεν θα τα καταφέρουμε. Ότι θα αποτύχουμε και οι άλλοι θα μας κρίνουν αρνητικά γι' αυτό. Άλλες φορές, πάλι, δεν έχουμε μάθει πώς να διαχειριζόμαστε την επιτυχία γιατί δεν πιστεύουμε ότι μας αξίζει και έτσι σαμποτάρουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας. Σε ορισμένες περιπτώσεις -όταν σκεφτόμαστε, για παράδειγμα «αυτό πρέπει να γίνει, αλλά εγώ θα αποφασίσω πότε θα το κάνω»- η αναβλητικότητα αποτελεί μια προσπάθεια του ατόμου να νιώσει ότι έχει τον έλεγχο...

Δες κάποιες μικρές αλλαγές που μπορείς να κάνεις ώστε να πάρεις εσύ τον έλεγχο του εαυτού σου και του χρόνου σου. Τι μπορείς να κάνεις αν η αναβλητικότητά σου οφείλεται στο ότι...

1. Είσαι τελειομανής: θέλεις να δίνεις το 100% σε ό,τι κάνεις, αλλά συχνά αυτό σε οδηγεί στο να αναβάλλεις τους στόχους σου μέχρι οι συνθήκες να είναι τέλειες. Αφέσου και πάρ' το απόφαση πως ακόμα κι αν κάνεις λάθος, τις περισσότερες φορές αυτό δεν είναι μη αναστρέψιμο. Άλλωστε από τα λάθη μας μαθαίνουμε και εξελισσόμαστε. Αν έχεις μια ωραία ιδέα, ο καλύτερος τρόπος να την «σπαταλήσεις» είναι να την αφήσεις στην αδράνεια.


2. Έχεις να κάνεις κάτι (αντικειμενικά) δύσκολο: Όταν αντιμετωπίζεις μια πρόκληση την αναβάλλεις ελπίζοντας ίσως ότι θα τακτοποιηθεί μόνη της ή πως θα είσαι σε θέση να την αντιμετωπίσεις αργότερα; Πάρε μολύβι και χαρτί και χώρισε το στόχο σου σε μικρότερα βήματα. Έτσι, κάθε φορά που θα ολοκληρώνεις ένα βήμα, θα νιώθεις ικανοποίηση και θα παίρνεις δύναμη να συνεχίσεις μέχρι το τέλος.


3. Δεν πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις: Τρέμεις το ρίσκο, φοβάσαι ότι θα κάνεις λάθος, πως δεν έχεις όσες δεξιότητες χρειάζονται... Σκέψου έναν τρόπο να ανταμείψεις τον εαυτό σου όταν θα ολοκληρώσεις το στόχο σου. Και αυτό κάν' το συνήθεια: όποτε αμφιβάλλεις για τις ικανότητές σου, δικαιολογημένα ή όχι, δώσε στον εαυτό σου ένα κίνητρο για να κινητοποιηθεί και να ξεπεράσει όλα εκείνα τα «και αν...;» που θα βγουν μπροστά.


4. Ο στόχος σου είναι αγγαρεία. Κανείς δεν χαίρεται όταν έρχεται η ώρα για τη φορολογική δήλωση, είναι όμως μια δουλειά που πρέπει να γίνει. Δοκίμασε να το δεις από άλλη οπτική, γιατί σίγουρα θα βγει κάτι καλό από όλο αυτό. Σκέψου: αν δεν είσαι από τους τυχερούς που θα πάρουν επιστροφή από την εφορεία (μόνο όμως αν κάνουν δήλωση!), τουλάχιστον θα ησυχάσεις από το άγχος που σου προκαλούν οι συνεχείς αναβολές.