Αποτελούν τον πιο συχνό τύπο, από τις κράμπες που προσβάλλουν τους σκελετικούς μύες.

Οι αληθείς μυϊκές κράμπες είναι οι εξής:

•    Κράμπες κατά την ανάπαυση: Οι κράμπες κατά την ανάπαυση, είναι πολύ συχνές, ειδικά σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, αλλά μπορεί να εμφανισθούν και σε οποιαδήποτε ηλικία, περιλαμβανομένης και της παιδικής. Οι κράμπες αυτές εμφανίζονται συχνά κατά την διάρκεια της νύκτας. Ενώ δεν είναι επικίνδυνες για την ζωή, αυτές οι νυκτερινές κράμπες μπορεί να είναι επώδυνες, να διακόπτουν τον ύπνο και μπορεί να επανέρχονται συχνά (δηλαδή, πολλές φορές την νύκτα και/ή πολλές νύκτες κάθε εβδομάδα). Είναι άγνωστο το πραγματικό αίτιο που προκαλεί τις νυκτερινές κράμπες. Καμιά φορά, τέτοιες κράμπες αρχίζουν κάνοντας μία κίνηση που βραχύνει ένα μυ. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το να τεντώνεται το δάκτυλο του ποδιού προς τα κάτω ενώ το άτομο είναι ξαπλωμένο, οπότε με την κίνηση αυτή βραχύνεται ο μυς της κνήμης, η οποία αποτελεί ένα πολύ συχνό σημείο εκδήλωσης κράμπας.

•    Αφυδάτωση: Ο αθλητισμός και άλλες πολύ έντονες δραστηριότητες, μπορεί να προκαλέσουν υπερβολική απώλεια υγρών μέσω της διαπνοής. Αυτού του είδους η αφυδάτωση, αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης αληθούς μυϊκής κράμπας. Οι κράμπες αυτές, είναι πιθανότερο να εμφανισθούν όταν ο καιρός είναι θερμός και μπορεί να αποτελούν ένα πρώιμο στάδιο καρδιακής προσβολής. Η χρήση διουρητικών, τα οποία προκαλούν μία στέρηση υγρών, καθώς και η μειωμένη λήψη υγρών, μπορούν να δράσουν  κατά τον ίδιο τρόπο, προδιαθέτοντας για κράμπες, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερα άτομα. Η απώλεια του νατρίου, το οποίο αποτελεί το αφθονότερο χημικό συστατικό των υγρών του σώματος έξω από τα κύτταρα, είναι συνήθως αποτέλεσμα της αφυδάτωσης.

•    Μεταβολές των υγρών του σώματος: Οι αληθείς κράμπες, μπορεί να εμφανισθούν επίσης σε άλλες καταστάσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ασυνήθη κατανομή των υγρών του σώματος. Ένα τέτοιο παράδειγμα, αποτελεί η κίρρωση του ήπατος, η οποία οδηγεί σε συσσώρευση υγρού στην κοιλιακή κοιλότητα (ασκίτης). Κατά τον ίδιο τρόπο, οι κράμπες αποτελούν συχνή επιπλοκή της ταχείας μεταβολής των υγρών του σώματος, η οποία συμβαίνει κατά την διαδικασία της αιμοδιάλυσης λόγω νεφρικής ανεπάρκειας.





















•    Χαμηλή στάθμη ασβεστίου και μαγνησίου στο αίμα: Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αυξημένη διεγερσιμότητα των νευρικών απολήξεων και των μυών που διεγείρουν αυτά τα νεύρα. Το γεγονός αυτό, μπορεί να είναι ένας προδιαθεσικός παράγοντας για τις αυτόματες μυϊκές κράμπες  που εμφανίζουν ηλικιωμένα άτομα, καθώς και για τις κράμπες που εμφανίζονται συχνά κατά την εγκυμοσύνη. Τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου και μαγνησίου, είναι συχνό φαινόμενο στις εγκύους, εκτός εάν λαμβάνονται συμπληρώματα. Κράμπες παρατηρούνται σε οποιαδήποτε κατάσταση, η οποία μειώνει την διαθεσιμότητα του ασβεστίου ή του μαγνησίου στα υγρά του σώματος, όπως συμβαίνει με την λήψη διουρητικών, τον υπεραερισμό(πολλές και βαθιές αναπνοές, σε σύντομο διάστημα), την ανεπαρκή λήψη ασβεστίου και/ή μαγνησίου με την διατροφή, την ανεπαρκή απορρόφηση ασβεστίου λόγω ανεπάρκειας σε βιταμίνη D, την κακή λειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων (οι οποίοι είναι μικροσκοπικοί αδένες, που ρυθμίζουν το ισοζύγιο του ασβεστίου),και άλλες καταστάσεις.

•    Χαμηλή στάθμη καλίου: Τα χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα, μπορεί περιστασιακώς, να προκαλέσουν μυϊκές κράμπες, μολονότι είναι πιο συχνό τα χαμηλά επίπεδα καλίου να προκαλούν μυϊκή αδυναμία.

•    Τετανία (τετανικές κράμπες ή σπασμοί): Στην περίπτωση αυτή, ενεργοποιούνται όλα τα νευρικά κύτταρα του σώματος, τα οποία στη συνέχεια, διεγείπουν τους μύες. Η αντίδραση αυτή προκαλεί σπασμούς ή κράμπες σε ολόκληρο το σώμα. Το όνομα τετανία, προέρχεται από το αποτέλεσμα της τοξίνης του τετάνου επί των νεύρων. Όμως τώρα, το όνομα αυτό δίδεται σε μυϊκές κράμπες που προκύπτουν από άλλες καταστάσεις, όπως είναι τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου και μαγνησίου στο αίμα. Τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου και μαγνησίου, τα οποία αυξάνουν την δραστηριότητα του νευρικού ιστού κατά μη ειδικό τρόπο, μπορούν επίσης να προκαλέσουν τετανικές κράμπες. Συχνά, τέτοιες κράμπες συνοδεύονται από ενδείξεις υπερδραστηριότητας άλλων νευρικών λειτουργιών, πέραν του μυϊκού ερεθισμού. Για παράδειγμα, το χαμηλό επίπεδο ασβεστίου, όχι μόνον προκαλεί σπασμό των μυών των χεριών, αλλά μπορεί και να προκαλέσει μία αίσθηση μουδιάσματος και τσουξίματος γύρω από το στόμα και άλλες περιοχές του σώματος.

Καμιά φορά, οι τετανικές κράμπες, δεν είναι δυνατόν να διακριθούν από τις αληθείς κράμπες. Οι μεταβολές στην αισθητικότητα που τις συνοδεύουν ή άλλες νευρικές λειτουργίες που εμφανίζονται με την τετανία, μπορεί να μην είναι εμφανείς, επειδή ο πόνος από την κράμπα, μπορεί να καλύπτει ή να απομακρύνει την προσοχή του ασθενούς απ’ αυτές.

Πηγή: Υγείαonline.gr