Ωωωχ «πονάει η Σπλήνα μου» ... και τώρα τι κάνω?

Τι είναι ο «πόνος στην σπλήνα»;

Η σουβλιά αυτή, ή πόνος στα πλευρά, ή ο σφάχτης του δρομέα, προκαλείται από έναν σπασμό ή μια κράμπα στο διάφραγμα, αλλά γιατί αυτή η σύσπαση συμβαίνει δεν είναι 100% γνωστό.

 Οι ειδικοί διαφωνούν στο αίτιο: Μερικοί πιστεύουν ότι οφείλεται στην κατανάλωση τροφής, ιδιαίτερα λιπαρών τροφών, πολύ κοντά χρονικά με την άσκηση (μία με δύο ώρες πριν το τρέξιμο). Άλλοι λένε ότι η συνδυασμένη πίεση των ποδιών σας που πιέζουν ασταμάτητα και του ανοίγματος των πνευμόνων δημιουργεί αυτές τις σουβλιές. Είναι ο συνδυασμός αυτών των πιέσεων μαζί με το γεγονός ότι ο μύς του διαφράγματος πρέπει να δουλεύει δυνατότερα για να υποστηρίξει την έντονη αναπνοή, που καταλήγουν στην δυσφορία που νιώθετε.

Μια άλλη θεωρεία είναι ότι ο πόνος αυτός είναι αποτέλεσμα των εσωτερικών συνδέσμων σας που πιέζονται από το συνεχές σφυροκόπημα των ποδιών στο έδαφος με ταχύτητα. Κάποιοι άλλοι απλώς το αποδίδουν στο ανακάτεμα που παθαίνουν τα εσωτερικά σας όργανα καθώς χοροπηδάνε πάνω κάτω.

Ο πόνος αυτός είναι μια ιατρικά ασαφής περιοχή αναφορικά με τα αίτια, αλλά όταν το πάθετε μπορεί να φέρει μεγάλη δυσφορία.

Πως αντιμετωπίζουμε τον πόνο αυτό;

Εάν έχετε αντιμεπίσει αυτές τις σουβλιές θα ξέρετε ότι για τους περισσότερους δρομείς, το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να σταματήσετε το τρέξιμο και να πάρετε βαθειές ανάσες. Μερικοί ειδικοί επίσης προτείνουν να πιέσετε με τα δάχτυλά σας το διάφραγμα, ακριβώς κάτω από των θώρακα, στην πλευρά του πόνου, και να το πιέσετε για 10-15 δευτερόλεπτα. Θα πρέπει να συνεχίσετε να παίρνετε βαθειές αναπνοές και να επαναλάβετε την διαδικασία μερικές φορές μέχρι ο πόνος να υποχωρήσει.

Άλλοι δρομείς προτείνουν να αλλάξετε τις αναπνοές σας ώστε να αναπνέετε όταν το αντίθετο κάθε φορά χτυπάει το έδαφος. Με άλλα λόγια προσπαθήστε να εκπνεύσετε εντελώς όταν το αριστερό πόδι χτυπάει το έδαφος, αν ο πόνος είναι στην δεξιά πλευρά. Συνεχίστε για λίγο και δείτε εάν το πρόβλημα φύγει.

Να θυμάστε οι αναπνοές είναι σημαντικό κομμάτι του πάζλ. Ρηχές αναπνοές σημαίνει λιγότερο οξυγόνο φτάνει στους μύες σας και το διάφραγμα παραμένει σε μια κατάσταση πιεσμένο προς τα πάνω, και σε σύσπαση για μεγάλο διάστημα. Αυτό πιθανόν στο τέλος να καταλήξει στον σφάχτη, οπότε συγκεντρωθείτε στην τεχνική της αναπνοής σας, αναπνεέτε σταθερά και βαθειά με την κοιλιά σας.

Οι διατάσεις είναι μια ακόμα δυνητική γιατρειά. Τεντώστε για παρατεταμένο χρόνο (τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα) με το δεξί σας χέρι σε έκταση όσο μακριά μπορείτε καθώς σκύβετε προς τα αριστερά. Κάντε το ίδιο και από την ανάποδη.

Πως το αποφεύγουμε;

Κάντε καλό ζέσταμα. Ο πόνος αυτός μπορεί να προκαλείται από το σώμα σας που δεινοπαθεί απότομα να  ανταποκριθεί σε έναν γρήγορο ρυθμό αναπνοής. Αν κάνετε προσεκτικό ζέσταμα, ξεκινώντας με περπάτημα πριν φτάσετε σε ήρεμα ανοίγματα, ο αγωνιστικός ρυθμός σας δεν θα είναι τέτοιο σόκ για το σώμα σας.

Ένα ακόμα προληπτικό μέτρο είναι να καθιερώσετε ένα μόνιμο μοτίβο αναπνοών. Αν δομήσετε τις αναπνοές σας έτσι ώστε να παίρνετε μια αναπνοή κάθε δύο ή τέσσερα βήματα ανάλογα με τον ρυθμό σας, το σώμα σας θα συνηθίσει αυτό τον ρυθμό και δεν θα πανικοβάλεται. Αυτό με την σειρά του θα αποτρέπει μια τέτοια κράμπα από το να συμβεί αρκεί να θυμάστε να παίρνετε βαθειές ανάσες.

Προσπαθείστε να τρώτε κάτι καλό δύο με τρείς ώρες πριν το τρέξιμο. Αν θέλετε να φάτε ένα σνακ λίγο πριν το τρέξιμο προσπαθείστε να φάτε βασισμένο σε υδατάνθρακες και όχι σε λίπος ή βαρύ. Ακόμα και αυτό προσπαθήστε να το φάτε τουλάχιστον μια ώρα πριν το τρέξιμο.

Ελέγξτε την στάση του σώματός σας. Αν είστε πολύ σκυφτοί η πίεση στο διάφραγμα μεγαλώνει, κάτι το οποίο και αυτό μπορεί να προκαλέσει πίεση στους συνδέσμους καθώς αναπνέετε. Τρέξτε σε όρθια σταση, με την σπονδυλική στήλη χωρίς κλίση. Αυτό λογικά θα αποτρέψει οποιοδήποτε πρόβλημα.

Πηγη: www.runningnews.gr , Γιώργος Σπύρος