6 Ψέματα που σας έμαθαν για το γαλακτικό οξύ

Matt Fitzgerald, running.competitor.com, μετάφραση: Γιώργος Σπύρος για το www.RunningNews.gr

Όλα όσα σας έμαθαν μέχρι αυτό το σημείο είναι λάθος

Το γαλακτικό οξύ είναι άσχημο πράγμα. Οι μύες σας το παράγουν κατά την διάρκεια της άσκησης, είναι ένα μεταβολικό υποπροϊόν το οποίο δεν συνεισφέρει στην απόδοση της άσκησης. Προκαλεί κόπωση των μυών και πιάσιμο μετά την άσκηση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι καλύτεροι αθλητές αντοχής δεν παράγουν τόσο γαλακτικό οξύ.

Βασικά, καμία από τις παραπάνω δηλώσεις δεν είναι αληθινή. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι το γαλακτικό οξύ δεν είναι αυτό που κάποτε θεωρούσαμε ότι είναι, σχεδόν σε όλους τους τομείς. Διαβάστε πιο κάτω, και μάθετε την αλήθεια πίσω από τα ψέματα που σας έχουν πει.

Ψέμα 1^ο . Οι μύες Παράγουν γαλακτικό οξύ κατά την άσκηση.

Οι μύες δεν παράγουν γαλακτικό κατά την άσκηση. Αυτή η ουσία δεν παράγεται σαν προϊόν απορρίμματος του αναερόβιο μεταβολισμού, όπως πίστευαν κάποτε. Είναι βασικά ένας ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ αερόβιου και αναερόβιου μεταβολισμού.

Ψέμα 2^ο  Το Γαλακτικό Οξύ προκαλεί μυική κόπωση.

Οι περισσότεροι αθλητές πιστεύουν ότι το γαλακτικό  οξύ προκαλεί κόπωση στους μύες επειδή τους οξειδώνει αρκετά ώστε να συσπώνται αποτελεσματικά. Αυτό δεν είναι αληθές. Οι μύες όντως γίνονται πιο οξειδωμένοι κατά την άσκηση, αλλά όχι λόγω του γαλακτικού. Σε κάθε περίπτωση, κάθε άλλο παρά επιταχύνει την κόπωση, η συγκέντρωση γαλακτικού οξέως περισσότερο περιορίζει την κόπωση καθώς μετριάζει τις επιπτώσεις ενός φαινομένου που λέγεται αποπόλωση (depolarization). Η συγκέντρωση γαλακτικού κατά την άσκηση στους ιστούς των μυών εν μέρει μετριάζει τα αποτελέσματα του depolarization.

Ψέμα 3^ο  Προκαλεί πιάσιμο.

Το γαλακτικό δεν προκαλεί πιάσιμο μετά την άσκηση. Η πιο απλή απόδειξη είναι ότι πολύ λίγο γαλακτικό παράγεται κατά την πολύς μεγάλης διάρκειας, χαμηλής έντασης, άσκηση, και παρόλα αυτά είναι ένας τύπος άσκησης που αφήνει την επόμενη μέρα τους μύες ιδιαίτερα πιασμένους. Το πιάσιμο μετά την άσκηση είναι απλά μηχανικής φύσεως ζημιά στους μύες, ζημιά από οξειδωτικό στρές, και φλεγμονή.

Ψέμα 4^ο . Το Γαλακτικό Οξύ δεν συνεισφέρει θετικά στην απόδοση κατά την άσκηση.

Χωρίς το γαλακτικό, δεν θα γινόμασταν καλύτεροι σαν αποτέλεσμα της άσκησης στον ίδιο βαθμό όσο με το γαλακτικό. Η παραγωγή γαλακτικού κατά την άσκηση ενεργοποιεί ένα φαινόμενο που λέγεται αναγέννηση μιτοχονδρίων. Τα μιτοχόνδρια είναι μικρά εργοστάσια μέσα στα κύτταρα των μυών όπου γίνεται αεροβικά ο μεταβολισμός. Εκεί όπου το οξυγόνο χρησιμοποιείται για να διασπάσει λίπος και γλυκόζη ώστε να παράξει ενέργεια. Αύξηση της συγκέντρωσης των μιτοχονδρίων είναι από τις βασικές προσαρμογές της άσκησης που βελτιώνουν την απόδοση στην αντοχή. Και το γαλακτικό προκαλεί αυτό ακριβώς. Για αυτό οι υψηλής έντασης διαλλειματικές μπορούν να φέρουν πολύ σημαντική βελτίωση.

Ψέμα 5^ο  Οι μύες δεν χρησιμοποιούν γαλακτικό οξύ για καύσιμα.

Κάποιοι αθλητές γνωρίζουν ότι το γαλακτικό που παράγεται κατά την άσκηση μπορεί να ανακυκλωθεί σε γλυκόζη και να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο από τους μύες, την καρδιά και το μυαλό. Πολλοί λίγοι όμως γνωρίζουν ότι το γαλακτικό επίσης μεταβολίζεται και αεροβικά από τα μιτοχόνδρια σαν άμεσο καύσιμο για τις συσπάσεις των μυών. Συγκεκριμένα έχει υπολογιστεί ότι περίπου το 75% του γαλακτικού που παράγεται εντός των μυικών κυττάρων χρησιμοποιείται καθ’αυτόν τον τρόπο, και μόνο το 25% διαρρέει στο αίμα όπου και μετριέται το επίπεδο γαλακτικού οξέως στο αίμα.

Ψέμα 6^ο  Οι καλύτεροι αθλητές παράγουν λιγότερο γαλακτικό οξύ.

Μερικοί από τους καλύτερους αθλητές αντοχής στον κόσμο, όπως ο Michael Phelps, φαίνεται να παράγουν πολύ λιγότερο γαλακτικό οξύ κατά την έντονη άσκηση από τους μικρότερου βεληνεκούς αθλητές. Αυτό βγάζει νόημα αν πιστεύετε ότι το γαλακτικό οξύ είναι ένα τοξικό υποπροϊόν που προκαλεί μυική κόπωση και δεν βοηθάει την απόδοση της άσκησης με κανένα τρόπο. Αλλά δεν βγάζει νόημα τώρα, με αυτά που είπαμε, και είναι μάλλον απίθανο να είναι αληθινό.

Κατά πάσα πιθανότητα, ο λόγος που υπάρχει λιγότερο γαλακτικό οξύ σε αθλητές όπως ο Meb Keflezighi ή ο Michael Phelps, κατά την έντονη άσκηση δεν είναι γιατί οι μύες τους παράγουν λιγότερο, αλλά γιατί το επαναχρησιμοποιούν περισσότερο.  Αν ο μέσος αθλητής αντοχής επαναχρησιμοποιεί το 75% του γαλακτικού για καύση από τα μιτοχόνδρια και μόνο το 25% περνάει στο αίμα, σε μερικούς πολύ ιδιαίτερους αθλητές ίσως το 85% καίγεται και μόνο το 15% ξεφεύγει.