Βλέποντας αγώνες υψηλού επιπέδου σε οποιοδήποτε αγώνισμα, επικεντρωνόμαστε συνήθως στο σώμα του αθλητή!

Εκεί «κολλάμε».

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν (ενδόμυχα ή φωναχτά):  «Τι θεϊκό σώμα είναι αυτό; αγαλματένιος/α, χωρίς λίπος, μα καλά τι τρώει και δε παίρνει γραμμάριο;» κτλ.

Το κυριότερο στοιχείο, όμως, που αντιπροσωπεύει τους αθλητές, το στοιχείο εκείνο που δεν μπορούμε να δούμε, είναι η ψυχική τους αντοχή!

Οι elite αθλητές, πέραν της προπόνησης, που φυσικά όλοι οι αθλητές κάνουν, διαφέρουν σημαντικά επειδή ξέρουν να χρησιμοποιούν το μυαλό τους.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι και η ψυχική αντοχή μπορεί να προπονηθεί, όπως προπονούμαστε για να βελτιώσουμε και τις παραμέτρους της φυσικής σωματικής μας κατάστασης!

Η ψυχική αντοχή, όπως θα αντιλαμβάνεστε, δεν έχει βέβαια να κάνει μόνο με τον αθλητισμό – πρωταθλητισμό, αλλά βοηθάει και βοηθιέται από αυτόν!

Ένας μουσικός, ένας συγγραφέας, ένας ηθοποιός, ένας υπάλληλος – άτομα δηλαδή που εκτίθενται – μπορούν να μάθουν να διαχειρίζονται δύκολες και απρόσμενες κατάστάσεις, καθώς και το αγχος της «έκθεσής τους» στην καθημερινότητά!

Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους;

Άς δούμε λοιπόν πως θα μπορούσαμε να χτίσουμε την ψυχική μας αντοχή, ταυτοχρόνως με τη δρομική!

1. Σκεπτόμαστε Θετικά

Θα μου πείτε – σιγά το νέο! Και θα σας απαντήσω: Αυτοπεποίθηση! Είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό ενός καλού αθλητή! Και δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της φυσικής ικανότητας. Είναι δουλειά με τον εαυτό του. Έχουμε δει αρκετά συχνά αθλητές να καταρρέουν, γιατί έχασαν την αυτοπεποίθησή τους, καθώς και το αντίθετο!

Την αποκτώ, λέγοντας στον εαυτό μου ότι μπορώ! Αν έχω προπονηθεί να τρέξω για παραδειγμα το μαραθώνιο, αν «φορτώσω» τον εσωτερικό μου εαυτό με την πεποίθηση πως δεν μπορώ, τότε δε θα μπορέσω. Αν όμως μιλάω και σκέφτομαι θετικά για αυτό που προγραμματίζω, κόψω τις αρνητικές προβλέψεις ή τις μειώσω, τότε με τον καιρό θα έχει πραγματική επίδραση στην αθλητική μου απόδοση και βέβαια στη συνολική προοπτική του εγώ μου.

2. Οπτικοποίηση

Πολλοί από τους αθλητές χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή.

Πιο συγκεκριμένα, μια αθλήτρια της ενόργανης εκτελεί το πρόγραμμα της πάνω στη δοκό νοερά, ο μπασκετμπολίστας ρίχνει βολές στο μυαλό του και μπαίνουν μέσα στο καλάθι, ο αθλητής αντοχής οραματίζεται θετικά τον τερματισμό και την διαχείριση κάθε δύσκολου σημείου του αγώνα. Η σπρίντερ αναπαριστά τα πρώτα της γρήγορα βήματα μαζί με την εκπυρσοκρότηση του πιστολιού. Αυτό λέγεται νοερή προπόνηση. Και κάνει θαύματα.

3. Απεικόνιση

Εστιάζω στις φορές που ένιωσα πραγματικά καλά είτε αυτό είναι μια προπόνηση είτε ένας αγώνας και φέρνω εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό μου! Αυτό μπορεί πραγματικά να σας δώσει μια ώθηση και ίσως κάποιες φορές και τη λύση!

4. Αν είστε μαραθωνοδρόμος θα έχετε ίσως κι εσείς χτυπήσει κάποιο «τοίχο»!

Αυτό συμβαίνει συχνά και για αυτό άλλωστε το ξέρει τόσος κόσμος (την άποψή μου για τον «τοίχο» θα την πω άλλη φορά). Αυτό, όμως, που έχει σημασία είναι τι αντιμετώπιση θα έχετε μετά! Πως θα ανακτήσετε θετικά συναισθήματα, όταν όλα πάνε στραβά;

Θα πρέπει, λοιπόν, να επικεντρωθείτε στις παραπάνω τεχνικές και να συνεχίσετε σαν να μη συνέβη ποτέ, αλλά με σοφία! Να εξετάσετε γιατί σας συνέβη και πως θα μειώσετε τις πιθανότητες να ξανασυμβεί. Αφού βρείτε στοιχεία και φτάσει η ώρα του επόμενου αγώνα, σίγουρα θα επανέλθει στη μνήμη σας ο πόνος και η αρνητική σκέψη της τελευταίας εμπειρίας!

Εκεί, αυτό που έκανα εγώ, ήταν να επαναλαμβάνω ένα τραγούδι (με θετικές λέξεις στους στίχους του) πολλές φορές. Άλλες πάλι περιόδους ακολουθούσα μια συγκεκριμένη ρουτίνα, είτε διατάσεων είτε ενδυμασίας. Όλο αυτό με έκανε να επικεντρώνομαι στη ρουτίνα και όχι στο αγχος μου μήπως κάτι δεν πάει καλά!

5. Σύνηθες φαινόμενο είναι κάποιος να αρρωσταίνει πριν απο έναν αγώνα. Ναι είναι ψυχολογικό και ναι είναι φυσιολογικό! Είναι προαγωνιστικό άγχος σωματοποιημένο. Το έχω αντιμετωπίσει πολλές φορές ως αθλήτρια και με κοντινούς συναθλητές και με τον εαυτό μου, αλλά και πολλές φορές με τους ασκούμενούς μου. Αυτό όμως έχει ξεφύγει απο τη διαχείρισή μας. Είναι το «χτίσιμο» μιας δικαιολογίας για την περίπτωση που δεν τρέξουμε καλά, ή ακόμα χειρότερο ο τρόπος για να μην συμμετέχουμε χωρίς να έχουμε τύψεις με τον εαυτό μας!

Είναι ταυτόχρονα σπουδαίο και «ιαματικό» το να μπορείς να καθίσεις ξαπλωμένος και προοδευτικά να χαλαρώσεις συνειδητα κάθε ομάδα των μυών σου από τα δάχτυλα των ποδιών μέχρι και το κεφάλι!

Αν τα καταφέρεις και νιώσεις βαρύς σα να σε ρουφάει το στρώμα  ομοιόμορφα, τότε, όταν θα σηκωθείς, θα νιώσεις πως έχεις κοιμηθεί πολλές ώρες και θα αισθάνεσαι πως μπορείς να καταφέρεις πολλά!

Φυσικά το άγχος όταν διοχετεύεται στη σωστή κατεύθυνση μπορεί να γίνει ο καλύτερος σύμμαχός μας! Διοχετεύοντας το όμως αρνητικά, μπορεί να αποτελέσει αρνητικό παράγοντα, προκαλώντας μας υψηλότερη καρδιακή συχνότητα και αυξημένο πνευμονικό αερισμό.

Όλα τα παραπάνω, προφανώς, διαβάζονται εύκολα, αλλά πραγματοποιούνται κι εφαρμόζονται δύσκολα. Τίποτα όμως στη ζωή δεν χαρίζεται ή κατακτιέται εύκολα.

Ξεκίνα να δουλεύεις, λοιπόν, την αυτοπεποίθηση και την ψυχική σου αντοχή όπως δουλεύεις για την ευημερία σου ή όπως προπονείσαι για να τρέχεις γρηγορότερα!

Αυτό το «παιχνίδι» μπορεί να έχει πολλά οφέλη για την καριέρα σας σε κάθε τομέα και με σιγουριά 100% στον αθλητικό !!

Χτίσε την εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και θα βγεις κερδισμένος!

Μπορείς!


Αθανασία Tσουμελέκα
www.tsoumeleka.gr