Ο συσχετισμός της εικόνας σώματος με τις διαταραχές διατροφής είναι δεδομένος για τους επιστήμονες που ασχολούνται με το διογκούμενο αυτό πρόβλημα στις δυτικές κοινωνίες. Οι νέες γυναίκες, κι όχι μόνον οι έφηβες, πολύ συχνά προσπαθούν να μοιάσουν σε ένα μανεκέν ή μια καλλιτέχνιδα η οποία έχει εντελώς διαφορετικό σωματότυπο από τις ίδες. Και στην προσπάθεια αυτή χαλούν την υγεία, την ορμονική ισορροπία και βέβαια την ψυχολογία τους… Πρόσφατες έρευνες μάλιστα που διεξήχθην στην Αμερική το 2003 δείχνουν ότι η δυσαρέσκεια που έχουν οι γυναίκες με το το σώμα τους έχει αυξηθεί τα τελευταία 10 χρόνια παγκοσμίως.
Το αποτέλεσμα είναι να κοιτούν οι γυναίκες αυτές το είδωλό τους στον καθρέπτη και να “βλέπουν” μια εικόνα πολύ χειρότερη από αυτή που αντικειμενικά έχουν… Αυτό είναι το πρώτο στάδιο για να αναπτύξουν κάποια από τις γνωστές διαταραχές ψυχογενή βουλιμία ή ψυχογενή ανορεξία.
Πριν από την ανάπτυξη αυτής της σοβαρής ψυχοπαθολογίας ωστόσο, υπάρχουν κι άλλες, πιο ήπιες αλλά επικίνδυνες μορφές ψυχικής διαταραχής κατά τις οποίες οι γυναίκες “βλέπουν” το σώμα τους ή σημεία του σώματος τους διαφορετικά από ότι είναι αλλά δεν προβαίνουν σε ακραία διατροφικά “μέτρα”. Σε πρόσφατη έρευνα που διεξήχθει από την Μαρία Κουφάκη και το Βρετανικό Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ (2005) παρατηρήθηκε πως πολλές Ελληνίδες που είχαν ένα φυσιολογικό βάρος, παρόλο που θεωρούσαν ότι είχαν χαμηλότερο βάρος από τις παχύσαρκες γυναίκες , ήθελαν να μειώσουν κι άλλο τα κιλά τους.
Κι αυτό ήταν αποτέλεσμα της εμμονής να ακολουθούν τα ανορεκτικά ιδεώδη που προβάλλονται από την κοινωνία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως “ωραία” και “αποδεκτά”.
“Σημάδια” που πρέπει να μας ανησυχούν:
- Η υπερβολική ανησυχία για το βάρος
- Η εμμονή για αδυνάτισμα
- Ο υπερβολικός φόβος για αύξηση του βάρους
- Η δυσαρέσκεια με την εικόνα του σώματός μας.
Πηγή: iatropedia.gr