Δύσκολα πλέον να “πέφτει” κάποιος από τα σύννεφα σε περιπτώσεις αποκάλυψης ντόπινγκ. Ακόμα και όταν βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας ιστορίες για χρήση αναβολικών για σπουδαίους αθλητές όπως μαθεύτηκε χθες (14/7) για τους Τάισον Γκέι και Ασάφα Πάουελ.
Δυστυχώς η μάστιγα του ντόπινγκ ούτε τωρινό φαινόμενο είναι, ούτε ευελπιστούμε στο μέλλον να απαλλαγούμε από αυτήν. Και αν κάποτε σόκαρε τον αθλητισμό κόσμο, όπως στην περίπτωση του Μπεν Τζόνσον, στις μέρες μας μοιάζει σαν ακόμα μια ημέρα στη δουλειά…
Ας γυρίσουμε όμως τον χρόνο πίσω, να δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπως τον πρώτο “ολυμπιακό” θάνατο ή την παραγωγή υπεραθλητών της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Να συναντήσουμε αθλητές που πιάστηκαν επ’ αυτοφώρω και τους αφαιρέθηκαν μετάλλια (Τζόνσον) ή σκηνοθετημένες παρωδίες για την αποφυγή ελέγχων (Κεντέρης-Θάνου) που στιγμάτισαν καριέρες.
Ο κατάλογος είναι ατέλειωτος. Και φυσικά δεν αφορά μόνο τα παρακάτω αθλήματα. Ουσιαστικά αυτές οι ιστορίες είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της μάστιγας αλλά και μια αφορμή σε όσους έχουν απομείνει σε “συννεφάκια”, να κατέβουν από αυτά.
Κνουντ Γιένσεν
Ο πρώτος θάνατος από ντόπινγκ σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Η “θυσία” του έγινε η αφορμή για να ασχοληθεί σοβαρά με τα αναβολικά η ΔΟΕ. Ο Δανός ποδηλάτης κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της κούρσας στη Ρώμη το 1960. Χτύπησε στο κεφάλι και μεταφέρθηκε νεκρός στο νοσοκομείο. Η νεκροψία έδειξε ότι είχε λάβει 15 χάπια αμφεταμίνης αλλά και ένα άλλο φάρμακο ονόματι Roniacol. Άλλοι δύο ποδηλάτες της Δανίας μεταφέρθηκαν ημιλιπόθυμοι στο νοσοκομείο. Ο προπονητής τους παραδέχθηκε ότι τους έδωσε αυτό το εκρηκτικό φαρμακευτικό κοκτέιλ, το οποίο βέβαια δεν απαγορευόταν εκείνη την εποχή, όπως και καμία άλλη ουσία.
Χάιντι Κρίγκερ
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ενός αρρωστημένου και σάπιου συστήματος. Η Ανατολική Γερμανία γίνεται υπερδύναμη του αθλητισμού στις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Μετά την πτώση του Τείχους αποκαλύπτεται αυτό που όλοι φαντάζονταν. Χιλιάδες παιδιά ντοπάρονταν από τα 12 τους χρόνια εν αγνοία τους. Ακολούθησαν τα μετάλλια που κατέληξαν σε τραγωδίες όπως καρκίνο του ήπατος, ψυχολογικά προβλήματα, στειρότητα αλλά και ορμονικές αλλαγές. Η Χάιντι Κρίγκερ, πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1986 στη σφαιροβολία, αναγκάστηκε το 1997 να κάνει αλλαγή φύλλου και πλέον ζει σαν Αντρέας Κρίγκερ.
Μπεν Τζόνσον
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988, ο Καναδός σπρίντερ άφησε άφωνο τον πλανήτη κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ με 9.79 στα 100 μέτρα. Ο ίδιος σημείωσε ότι εάν δεν σήκωνε το χέρι του λίγο πριν τον τερματισμό, θα έκανε ακόμα καλύτερο χρόνο. Λίγες μέρες αργότερα όμως έγινε γνωστό ότι στα ούρα του Τζόνσον βρέθηκε η ουσία στανοζόλη. Του αφαιρέθηκε το χρυσό με αποτέλεσμα Ολυμπινονίκης στη Σεούλ να αναδειχθεί ο Καρλ Λιούις ο οποίος είχε τερματίσει την κούρσα σε 9.92.
Μισέλ Σμιθ
Από μια άσημη κολυμβήτρια μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, έκανε απίστευτο ξεπέταγμα στο ευρωπαϊκό της Βιέννης το 1995 και έγινε η πιο επιτυχημένη Ιρλανδή αθλήτρια στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων την επόμενη χρονιά στην Ατλάντα. Τα ερωτηματικά πολλά, οι σκιές περισσότερες. Δύο χρόνια μετά αποκλείστηκε για 4 χρόνια από την παγκόσμια ομοσπονδία καθώς το δείγμα ούρων σε έλεγχο ντόπινγκ βρέθηκε αλλοιωμένο από αλκοόλ που δεν ήταν συμβατό με την ανθρώπινη κατανάλωση. Η ίδια αρνήθηκε τις κατηγορίες και προσέφυγε στο CAS αλλά δεν δικαιώθηκε καθώς η FINA απέδειξε ότι έκανε χρήση ανδροστενεδιόνης. Κάπως έτσι στα 28 της τελείωσε η καριέρα της.
Μάριον Τζόουνς
Το 2000 σφράγισε με την παρουσία της τους Ολυμπιακούς αγώνες του Σίδνεϊ. Πρώτη σε 100, 200 και 4×400μ. και τρίτη σε μήκος και 100, 200 και 4×400 μ. Συλλέκτης μεταλλίων και την επόμενη χρονιά στο παγκόσμιο του Έντμοντον. Όλα τα παραπάνω όμως ακυρώθηκαν όταν αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι έκανε χρήση αναβολικών τη διετία 1999-2001. Καταδικάστηκε και σε 6μηνη φυλάκιση το 2008, γιατί αρχικά έλεγε ψέμματα για την υπόθεση ντόπινγκ, καθώς αρνιόταν οποιαδήποτε ανάμειξη.
Κώστας Κεντέρης
Τον Αυγούστο του 2004 η Ελλάδα ζούσε και ανέπνεε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Ωστόσο “πάγωσε” προσωρινά μία ημέρα πριν την τελετή έναρξης. Ο Κώστας Κεντέρης, το καμάρι των Ελλήνων μετά το χρυσό στα 200μ. στο Σίδνεϊ, κλήθηκε εσπευσμένα για έλεγχο ντόπινγκ μαζί με την Κατερίνα Θάνου. Τελικά κατέληξαν στο νοσοκομείο από ένα σκηνοθετημένο- όπως αποδείχθηκε- τροχαίο ατύχημα. Αποκλείστηκαν από τους Αγώνες, ενώ δύο χρόνια αργότερα ήρθαν σε δικαστικό συμβιβασμό με την παγκόσμια ομοσπονδία στίβου, αποδεχόμενοι την παράβαση κανονισμού αντι-ντόπινγκ. Στα τέλη του 2006 ήταν και πάλι ελεύθεροι να συμμετέχουν σε κούρσες.
Τζάστιν Γκάτλιν
Το 2001 αποκλείστηκε για 2 χρόνια καθώς βρέθηκε θετικός σε χρήση αμφεταμίνης. Έκανε έφεση υποστηρίζοντας ότι ακολουθούσε φαρμακευτική αγωγή. Ακολούθησε ο θρίαμβος με τρία μετάλλια στην Αθήνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Σάρωσε και το 2005 στο Παγκόσμιο του Ελσίνκι για να έρθει η “βόμβα” της ντόπας την επόμενη χρονιά. Αρχικά τιμωρήθηκε με 8ετή αποκλεισμό αντί ισόβιο καθώς δέχθηκε να συνεργαστεί με τις Αρχές για την καταπολέμηση του ντόπινγκ. Στην τελική δίκη η ποινή έπεσε στα 4 χρόνια και ο Γκάτλιν επέστρεψε, κατακτώντας 2 μετάλλια στο Λονδίνο το 2012.
Λανς Άρμστρονγκ
Το μεγαλύτερο σκάνδαλο ντόπινγκ που έχει αποκαλυφθεί ποτέ. Ο Αμερικανός σάρωνε τον ποδηλατικό γύρο της Γαλλίας κερδίζοντας για 7 σερί χρόνια την πρώτη θέση (από το 1999 έως το 2005). Παράλληλα αρνιόταν κατηγορηματικά κάθε φήμη περί ντοπαρίσματος. Το 2012 όμως η αλήθεια βγήκε στο φως. Οι επιτυχίες του Λανς ήταν προϊόν συστηματικής ντόπας. Ο “μεγαλύτερος ποδηλάτης όλων των εποχών” αποκλείστηκε για πάντα από το άθλημα, ενώ του αφαιρέθηκαν και οι τίτλοι του Tour de France.
Πηγή: www.sport24.gr