Σπονδυλοδεσία όπως λέει και η ίδια η λέξη είναι το δέσιμο δύο ή περισσότερων σπονδύλων μεταξύ τους.
Σπονδυλοδεσία: σπόνδυλος + δένω.
Η σπονδυλική στήλη, ο άξονας δηλαδή που στηρίζει το σώμα είναι έτσι φτιαγμένη ώστε και να στηρίζει τον κορμό αλλά και να έχει ελαστικότητα για να εκτελούνται οι διάφορες κινήσεις.
Οι σπόνδυλοι συνδέονται μεταξύ τους με τους μεσοσπονδύλιους δίσκους με συνδέσμους και μικρές αρθρώσεις. Όλος αυτός ο μηχανισμός είναι σταθερός σε μία φυσιολογική σπονδυλική στήλη και ανώδυνος. Στις περιπτώσεις που διαταράσσεται αυτός ο μηχανισμός (εκφύλιση μεσοσπονδυλίων δίσκων, χαλάρωση συνδέσμων κτλ) η σπονδυλική στήλη καθίσταται ασταθής, αναπτύσσονται μικροκινήσεις της τάξεως των χιλιοστών (μικροκινήσεις πάνω από 3 χιλιοστά, στις δυναμικές ακτινογραφίες, στην κάμψη και στην έκταση δηλαδή) και από φυσιολογική και ανώδυνη καθίσταται παθολογική και επώδυνη δημιουργώντας έτσι τους πόνους της οσφυαλγίας, της αυχεναλγίας, ραχιαλγίας.
Η σπονδυλοδεσία καταργεί αυτές τις μικροκινήσεις και έτσι η σπονδυλική στήλη γίνεται πάλι ανώδυνη και λειτουργική.
Σπονδυλοδεσία επίσης διενεργείται σε περιπτώσεις σπονδυλολισθησης , σε κατάγματα σπονδυλικής στήλης, σε διορθώσεις παραμορφώσεων-εκφυλίσεων της σπονδυλικής στήλης, όπως είναι η σκολίωση και η κύφωση, μετά από χειρουργεία όγκων ή φλεγμονών όπως επίσης και μετά από χειρουργεία αποσυμπίεσης νευρικών δομών της σπονδυλικής στήλης, τις γνωστές πεταλεκτομές και τρηματεκτομές. Δηλαδή μετά από χειρουργεία που καθιστούν αναγκαστικά ασταθή τη σπονδυλική στήλη και συνεπώς επώδυνη.
Πηγή: nikolaosbenardos.com