Οι δρομείς που πραγματοποιούν μια κακή εμφάνιση τείνουν να ‘αυτο-τιμωρούν’ τον εαυτό τους με ακόμα σκληρότερη προπόνηση ενώ θα έπρεπε να σταματήσουν προκειμένου να ανακάμψουν και να μην τραυματιστούν.
Εσύ τι σενάρια κάνεις στο μυαλό σου όταν έχεις κακή επίδοση ή δεν πετυχαίνεις τους προσδοκώμενους στόχους;
Εάν έχεις την τάση να ενοχοποιείς τον εαυτό σου για τις αποτυχίες σου, ενδέχεται να αντιμετωπίσεις μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Σουηδοί ερευνητές ανέλυσαν 278 ελίτ αθλητές στίβου σε μελέτη που πραγματοποίησαν για το British Journal of Sports Medicine. Οι νέοι και οι ενήλικες συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν μια ψυχολογική έρευνα στην αρχή της μελέτης το 2009. Για το επόμενο έτος, οι δρομείς (ή οι γονείς τους όπου χρειαζόταν) συμπλήρωσαν μια διαδικτυακή έρευνα σχετικά με την προπόνησή τους, αναφέροντας τυχόν νέους πόνους ή πόνους κατά την διάρκεια της προπόνησης.
Κατά τη διάρκεια ενός έτους, το επιβλητικό 71% των αθλητών υπέστη έναν τραυματισμό. Από αυτούς, το 97% εμφάνισε τραυματισμού υπέρχρησης όπως τενοντίτιδες ή κατάγματα κόπωσης. Εκείνοι που σύμφωνα με τα ερωτηματολόγια αντιμετώπιζαν τον πόνο με ‘αυτό-τιμωρία’, είχαν περισσότερες πιθανότητες να τραυματιστούν.
‘Αν ένας δρομέας έχει σαν στρατηγική αντιμετώπισης την αυτοπεποίθηση, τότε αυτός ο δρομέας έχει σαν αντιμετώπιση το να κατηγορεί τον εαυτό του ό,τι δεν ήταν αρκετά σκληρός κατά την διάρκεια της προπόνησης’, λέει ο συγγραφέας της μελέτης Toomas Timpkin, M.D., Ph.D., του Πανεπιστημίου Linkoping. Η ‘αυτο-τιμωρία’ μπορεί να λειτουργήσει βραχυπρόθεσμα και πιθανόν να είναι σωστή λύση σε κάποιον αθλητή που δεν πιέστηκε πραγματικά σκληρά πριν τον αγώνα. Αλλά όταν η ‘αυτο-τιμωρία’ γυρνάει σε περισσότερο παθολογική αρνητική σκέψη, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Μια διαδικασία που πιθανόν σε βοηθήσει είναι η εξής: Αν νιώθεις κάποιο μικρό τσίμπημα ή ενόχληση κατά την διάρκεια της προπόνησης, ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τον πόνο είναι να σταματήσεις μέχρι να υποχωρήσει. Οι περισσότεροι τραυματισμοί υπέρχρησης, ξεκινούν με μια μικρή φλεγμονή που έαν της επιτρέψεις μερικές μέρες ανάκαμψης ή εναλλακτικής προπόνηση, θα υποχωρήσει μόνη της.
Όμως οι δρομείς που χρησιμοποιούν την ‘αυτο-τιμωρία’ τείνουν να αγνοούν αυτά τα σημάδια. Αν ο αθλητής δεν έχει την ψυχολογική ικανότητα να προσαρμόσει την συμπεριφορά του και συνεχίζει να τρέχει ‘μέσα’ στον πόνο, τότε η δομή του σώματος αναπτύσσει επίσης αρνητική κατεύθυνση. Οι τένοντες,οι αρθρώσεις και άλλα σημεία υποφέρουν.
Οι ειδικοί συνήθως υποδεικνύουν ό,τι η υπερβολική προπόνηση είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τραυματισμούς υπέρχρησης.
Καλό θα ήταν λοιπόν να μιλήσεις με έναν προπονητή, γιατρό ή ένα έμπειρο δρομέα το σκεπτικό σου γύρω από τους τραυματισμούς και τον πόνο, και πότε θα πρέπει να πιεστείς και πότε όχι. Η συζήτηση αυτή μπορεί να σε βοηθήσει να αναγνωρίσεις το ‘πότε’ δεν ακούς το σώμα σου.
Πηγή: runnersworld.com