Η απάντηση είναι "η ταινία Kinesio", που την χρησιμοποιούν σε όλα τα αθλήματα, ακόμα και αν αυτή δεν φαίνεται. Όπως τώρα, στους χειμερινούς Ολυμπιακούς, που οι αθλητές ντύνονται περισσότερο. Ας τα πάρουμε, όμως, σιγά σιγά τα πράγματα.

Τι είναι, όμως, η ταινία αυτή;

Πρόκειται για μία ταινία που κολλά πολύ δυνατά στο σώμα, υποαλλεργική και ελαστική, που όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει βγαίνει σε πολλά χρώματα. Είναι σχεδιασμένη να μπορεί να υπολογίζει το βάρος και το πάχος του δέρματος και μπορεί να τεντωθεί τόσο ώστε να τοποθετείται σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος.

Φτιάχνεται από βαμβάκι και περιέχει μία ακρυλική βάση που ενεργοποιείται με την θερμότητα, γεγονός που της επιτρέπει να παραμείνει κολλημένη στο σώμα έως και πέντε ημέρες. Όταν η ταινία τοποθετηθεί, κρατά τα ανώτερα στρώματα του δέρματος μακριά από τον μυ, ανακουφίζοντας την πληγείσα περιοχή από την πίεση και τον πόνο.

Παρ' όλο που η ταινία ανακαλύφθηκε από τον Ιάπωνα Dr. Kenzo Kase πριν από 30 χρόνια, έγινε ευρέως γνωστή κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Μετά το 2008 οι πωλήσεις του προϊόντος αυξήθηκαν κατά 300 τοις εκατό. Οι αθλητές David Beckham, Tiger Woods, και Lance Armstrong έχουν ήδη δηλώσει ότι τις χρησιμοποιούν. Τώρα πια έχει κερδίσει τον κόσμο του αθλητισμού.

Η δυσκολία της ταινίας είναι το πώς τοποθετείται. Για να μπει με τον σωστό τρόπο πρέπει να χρησιμοποιηθεί μία τεχνική, που απαιτεί ιδιαίτερη εκπαίδευση. Γι' αυτόν τον λόγο, ο Dr. Kenzo είχε ταξιδέψει στο Λονδίνο, μαζί με μία ομάδα που είχε πρόσβαση στις αθλητικές εγκαταστάσεις, για να βοηθήσει τους αθλητές που είχαν ανάγκη.

Πραγματικά, όμως, λειτουργεί;

Οι έρευνες που έχουν γίνει, δυστυχώς, δεν είναι πολλές και οι επιστήμονες έχουν αμφιβολίες. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, μία πρόσφατη μελέτη στο περιοδικό “Sports Medicine” βρήκε “μικρά ποιοτικά στοιχεία που υποστηρίζουν τη χρήση του Kinesio σε σύγκριση με άλλες ταινίες για την αντιμετώπιση ή την πρόληψη των αθλητικών τραυματισμών”.

Όμως, ο Kevin Anderson, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Kinesio στο Ηνωμένο Βασίλειο, υποστηρίζει ότι η έρευνα χρειάζεται απλά λίγο χρόνο μέχρι να καταλάβει την πραγματική αξία του φαινομένου.

“Δεν υπάρχει κάτι μαγικό στην ταινία αυτή. Σίγουρα δεν μπορεί να βελτιώσει την απόδοσή σου ή να σε κάνει Superman, αλλά βοηθά στην ανακούφιση του πόνου και στο πρήξιμο”, λέει ο Aderson.

Κάτι που επιβεβαιώνει στο Reuters και η Γερμανίδα αθλήτρια του beach volleyball, Sara Goller, που φορούσε μία ροζ ταινία κατά τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. “Το χρώμα είναι ωραίο, αλλά ο σκοπός της ταινίας είναι αυτός που έχει σημασία. Μπορεί να απελευθερώσει ή να δώσει ένταση στο μυ, εξαρτάται από το τι χρειάζεται κάθε αθλητής”.

Ακόμα και αν η ταινία στην πραγματικότητα δεν κάνει κάτι ευεργετικό, σωματικά μπορεί να δώσει στους αθλητές την ώθηση που χρειάζονται, από άποψη εμπιστοσύνης στο σώμα τους, επειδή πιστεύουν ότι κάνει θαύματα στα πληγωμένα σημεία.

Άλλωστε, σε τέτοιες καταστάσεις που περιέχουν μεγάλη πίεση, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η παραμικρή μορφή ενθάρρυνσης είναι μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται.