Tweet

Στο τρέξιμο, ενώ η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου είναι ένα μεγάλο κομμάτι για το ποιος κερδίζει στους αγώνες, η μικρότερη κατανάλωση οξυγόνου σε έναν μικρότερο από το μέγιστο ρυθμό, είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας, ίσως και μεγαλύτερος.


Η οικονομία στο τρέξιμο είναι όπως σε ένα αυτοκίνητο, είναι μια σύγκριση της κατανάλωσης ενέργειας σε μια ίση προσπάθεια. Στα αυτοκίνητα χρησιμοποιούμε την κατανάλωση βενζίνης, ενώ στο ανθρώπινο σώμα χρησιμοποιούμε την κατανάλωση οξυγόνου.

Δύο αυτοκίνητα που αγωνίζονται στην ίδια ταχύτητα, μπορεί να καταναλώνουν διαφορετική ποσότητα καυσίμου. Αργότερα στον αγώνα, το πιο οικονομικό αυτοκίνητο ακόμη έχει βενζίνη και μπορεί να διατηρήσει ή να επιταχύνει το ρυθμό του. Ένα λιγότερο οικονομικό αυτοκίνητο, μπορεί να ξεμείνει από καύσιμο.

Θυμηθείτε ότι πρώτα στρατολογούνται οι αργής σύσπασης μυϊκές ίνες, και καθώς ανεβαίνει η ταχύτητα, στρατολογούνται η γρήγορης σύσπασης μυϊκές ίνες. Ένας οικονομικός δρομέας προφανώς επιστρατεύει λιγότερες ίνες για να τρέξει στην ίδια ταχύτητα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν λιγότερες ταχείας σύσπασης ίνες που επιστρατεύονται νωρίς στον αγώνα. Αργότερα στον αγώνα που ο δρομέας τις χρειάζεται, είναι φρέσκες, ενώ ένας λιγότερο οικονομικός δρομέας τις έχει ήδη κουράσει και αρχίζει να πέφτει ο ρυθμός του. Οι οικονομικοί δρομείς είναι εκείνοι που δεν πέφτει ο ρυθμός τους  στο τέλος του αγώνα.

Συνεχείς έρευνες έχουν δείξει ότι η δρομική οικονομία παίζει σημαντικό ρόλο στην απόδοση. Δυστυχώς, κανένας δεν έχει μπορέσει να προσδιορίσει συγκεκριμένα τι συμβάλλει στη δρομική οικονομία, ή οποία αναπτύσσεται με τον καιρό και έχει πολλαπλές παραμέτρους. Δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Μπορείς να μάθεις να βελτιώνεις κομμάτια της δρομικής σου οικονομίας μόνο σε μια προπόνηση. Τα υπόλοιπα τα μαθαίνεις με τα χρόνια. Ας δούμε τις πιο απλές απαντήσεις.


Οικονομία από την ελαστικότητα των μυών

Υπάρχει ένα ελαστικό συστατικό στους μύες και τους τένοντες που συμβάλλει στην οικονομία. Αν πάρεις μια μυϊκή ίνα και την τεντώσεις, θα μαζευτεί πάλι πίσω σαν λάστιχο. Είναι μια ενέργεια που δεν απαιτεί οξυγόνο ή καύσιμο. Είναι ελεύθερη κίνηση. Όταν το πόδι σας είναι τεντωμένο πίσω σας, και η φτέρνα σας είναι στο έδαφος, υπάρχει ένα ελαφρύ τέντωμα των μυών της κνήμης και του αχίλλειου τένοντα, μόλις πριν σπρώξει. Ένα οικονομικό σπρώξιμο θα ήταν αυτό που αφήνει αυτή την πολύ λεπτή ελαστικότητα να βοηθήσει τον μυ πριν συσπαστεί. Αυτή η ελαστικότητα επίσης βοηθά το πόδι σου να χαλαρώσει κατά την επαναφορά στην φάση της αιώρησης, παρά απλώς να μεταφερθεί μπροστά. Το τρέξιμο σε ανηφόρα είναι καλό για την ανάπτυξη δύναμης για το σπρώξιμο, καθώς και για την επιμήκυνση του αχίλλειου τένοντα. Χρησιμοποίησε ανηφόρες διαφόρων κλίσεων. Κάνε μικρότερες επαναλήψεις σε πιο απότομες πλαγιές και μακρύτερες επαναλήψεις σε πιο μέτριες ανηφόρες. Επειδή υπάρχει μεγαλύτερο τέντωμα του αχίλλειου σε πιο απότομες ανηφόρες, η μηχανική του τρεξίματός σου είναι πολύ πιο διαφορετική από το τρέξιμο στην ευθεία. Μέτριες κλίσεις δίνουν έναν συμβιβασμό.


Διαβάστε την συνέχεια (κλίκ) εδώ.