Έξι μήνες συχνής άσκησης, όπως η ποδηλασία ή η αεροβική άσκηση, είναι αρκετοί για να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός μας αποθηκεύει το λίπος, εκτιμά νέα μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Λουντ στη Σουηδία.

Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, η συχνή άσκηση φάνηκε να προσθέτει ή να αφαιρεί χημικά μόρια (μεθυλομάδες) στο DNA, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα την ενεργοποίηση ή την απενεργοποίηση των γονιδίων και τελικά την αλλαγή του τρόπου αποθήκευσης του λίπους στα κύτταρα του οργανισμού.

Δοκιμές που έγιναν σε υπέρβαρους εθελοντές, έδειξαν ότι η συχνή άσκηση επηρεάζει περισσότερα από 7.000 γονίδια. Φάνηκε ακόμα, να περιορίζει τη δράση γονιδίων-«κλειδιών», τα οποία σχετίζονται με την αποθήκευση γλυκόζης από το αίμα στα λιποκύτταρα.

«Η μελέτη μας αποκαλύπτει τη θετική επίδραση της σωματικής άσκησης στον οργανισμό, καθώς συμβάλλει στην αλλαγή του μοτίβου των γονιδίων που συνδέονται με τη συσσώρευση λίπους» εξηγεί η δρ Σάρλοτ Λινγκ.

Γονιδιακή «επίθεση» στο λίπος

Η μελέτη των ερευνητών που παρουσιάστηκε στην επιθεώρηση «PLOS Genetics» αφορούσε 31 ελαφρώς υπέρβαρους αλλά κατά τα άλλα υγιείς άνδρες, από τους οποίους ζητήθηκε να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα γυμναστικής διάρκειας τριών ωρών την εβδομάδα για ένα διάστημα έξι μηνών.

Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε ακολουθήσει πρόγραμμα συχνής γυμναστικής μέχρι τότε. Οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα πρόγραμμα σωματικής άσκησης που βασιζόταν σε μια ώρα spinning (στατική ποδηλασία με αυξομείωση έντασης) και δύο ώρες αεροβικής άσκησης την εβδομάδα.

Παρόλα αυτά, πολλοί από τους εθελοντές δεν κατάφερναν να ακολουθούν όλο το πρόγραμμα με αποτέλεσμα να ασκούνται κατά μέσο όρο 1,8 ώρες την εβδομάδα. Και στις περιπτώσεις αυτές, οι ερευνητές εντόπισαν σημαντικές αλλαγές ως προς τα επίπεδα γονιδιακής αποτύπωσης των εθελοντών.

Συγκεκριμένα, οι ειδικοί έλαβαν δείγμα από τον λιπώδη ιστό των εθελοντών πριν και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος γυμναστικής και προχώρησαν στην ανάλυσή του. Εντόπισαν λοιπόν, 17.975 αλλαγές περιοχών 7.663 γονιδίων. Το ανθρώπινο γονιδίωμα αποτελείται από περίπου 20.000 γονίδια.

Οι σουηδοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα ευρήματα τους υποδεικνύουν έναν περίπλοκο μηχανισμό αλληλεπίδρασης μεταξύ γονιδίων που σχετίζονται με νόσους όπως π.χ. η παχυσαρκία. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι οι επιπλέον αυτές πληροφορίες, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση του πώς ακριβώς το περιβάλλον αλληλεπιδρά με τα γονίδια του ανθρώπινου οργανισμού.