Mετά την συνεχή διαμάχη σχετικά με το ρόλο του λίπους, το σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης , και την προσθήκη ζάχαρης στην αιτιολογία της παχυσαρκίας, πρόσφατα έχει προταθεί ότι εμπλέκεται και η κατανάλωση σιταριού.
Μάλιστα, προτείνεται πως η κατανάλωση σιταριού έχει δυσμενείς επιπτώσεις για την υγεία μέσω μηχανισμών που σχετίζονται με τον εθισμό και την υπερκατανάλωση τροφής.

Το σιτάρι είναι το πιο ευρέως καλλιεργούμενο δημητριακό και είναι το τρίτο στη συνολική παγκόσμια παραγωγή, πίσω από το καλαμπόκι και το ρύζι.

Τα προϊόντα σιταριού περιλαμβάνουν τρία βασικά συστατικά, άμυλο (50-60%), πρωτεΐνες (10-13%), και πολυσακχαρίτες κυτταρικού τοιχώματος (διαιτητικές ίνες, 10-15%), και μια σειρά από συστατικά που μπορεί να προσδίδουν οφέλη για την υγεία του ανθρώπου . Είναι σημαντικό, προκειμένου να θεωρηθεί «ολικής αλέσεως», αυτά τα τρία βασικά συστατικά πρέπει να είναι παρόντα στις ίδιες σχετικές αναλογίες που υπάρχουν στο άθικτο πυρήνα.
Στην πραγματικότητα , τα τρόφιμα που περιέχουν ολικής αλέσεως και τρώγονται σε συνιστώμενες ποσότητες, έχουν συσχετιστεί με σημαντική μείωση των κινδύνων για διαβήτη τύπου 2, καρδιακή νόσο, καθώς και μια πιο ευνοϊκή μακροπρόθεσμη διαχείριση βάρους.
(δείτε εδώ για τις διαιτητικές ίνες http://www.nutrinews.gr/?p=1466)

Αρκετά δημοφιλείς διατροφικές τάσεις, όπως η παλαιολιθική διατροφή ή η διαιτα Wheat Belly, δείχνουν ότι η κατανάλωση σιταριού έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία. Αυτές οι υποτιθέμενες αρνητικές επιπτώσεις περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, ότι το άμυλο σιταριού είναι διαφορετικό από το άμυλο από άλλες πηγές, όπως μπανάνες, πατάτες και λαχανικά, και, συνεπώς, εύκολα μετατρέπεται σε αύξηση του σακχάρου του αίματος, ή ότι το σιτάρι θα προκαλέσει εθισμό σαν διατροφική συμπεριφορά, οπότε τελικά, οδηγεί σε παχυσαρκία. Η πολυπαραγοντική πρόκληση της παχυσαρκίας, συχνά απουσιάζει σε τέτοιες ”τάσεις”, αποδίδοντας την ανάπτυξη της παχυσαρκίας σε ένα μόνο τρόφιμο ή συστατικό τροφίμων.

Παρ ‘όλα αυτά , τα άτομα που έχουν γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη της κοιλιοκάκης , ή που είναι ευαίσθητα ή αλλεργικά σε πρωτεΐνες σιταριού, θα επωφεληθούν από την αποφυγή σιτάρι και άλλα δημητριακά που περιέχουν πρωτεΐνες που σχετίζονται με την γλουτένη, συμπεριλαμβανομένων ακατέργαστο σιτάρι και άλλες ποικιλίες όπως σίκαλη και κριθάρι . Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό για τα άτομα αυτά ότι η βιομηχανία τροφίμων θα πρέπει να αναπτύξει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα των τροφίμων , με βάση τις καλλιέργειες που δεν περιέχουν πρωτεΐνες που σχετίζονται με την γλουτένη, όπως αμάραντος ,βρώμη , quinoa και chia.

Δείτε περισσότερα από την ανασκόπηση εδώ:

Brouns FJPH, van Buul VJ & Shewry PR. (2013): Does wheat make us fat and sick? Journal of Cereal Science 58(2): 209215. doi: 10.1016/j.jcs.2013.06.002.

Χαρά Σκουλαρίκη
Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
www.nutrinews.gr