Τα προϊόντα ολικής άλεσης είναι αυτά που για την παρασκευή τους έχει χρησιμοποιηθεί αλεύρι ολικής άλεσης.

Οι περισσότεροι σπόροι δημητριακών υφίστανται μία διαδικασία αλέσεως ή γενικότερα επεξεργασίας, κατά την οποία αφαιρείται ένα μέρος τους. Ο όρος «ολική άλεση» σημαίνει ότι όλα τα μέρη του σπόρου διατηρούνται κατά την διάρκεια αυτής της επεξεργασίας. Όταν τα δημητριακά αλέθονται μαζί με τον φλοιό τους, το πίτουρο, δίνουν αλεύρι το οποίο λέγεται "ολικής αλέσεως".

Αλεύρι ολικής αλέσεως μπορεί να γίνει συνήθως από σιτάρι αλλά και από το κριθάρι, τη βρώμη, το καλαμπόκι, αλλά και το ρύζι από το οποίο κάνουμε ρυζάλευρο. Τα πιο συνηθισμένα τρόφιμα που μπορούν να παρασκευαστούν από άλευρα ολικής είναι δημητριακά, ψωμί, παξιμάδια, ζυμαρικά, κουλούρια.

Ολική άλεση και δίαιτα

Τα προϊόντα ολικής άλεσης έχουν πολύ μικρή διαφορά στις θερμίδες σε σχέση με τα αντίστοιχα προϊόντα που δεν είναι ολικής άλεσης.

Συνεπώς, όσοι κάνουν δίαιτα και θέλουν να χάσουν βάρος δεν πρέπει να τα καταναλώνουν σε μεγαλύτερες ποσότητες. Γι' αυτό και δεν προτείνονται ελεύθερα από τους διατροφολόγους σε μια δίαιτα αδυνατίσματος.

Για παράδειγμα, ένα φλιτζάνι βρασμένα μακαρόνια από λευκό αλεύρι δίνει 183 θερμίδες, ενώ ένα φλιτζάνι βρασμένα μακαρόνια ολικής άλεσης δίνει 174 θερμίδες.

Οι διαφορές τους αφορούν τον μεταβολισμό τους και τη διατροφική τους αξία, όπου τα προϊόντα ολικής άλεσης έχουν το πλεονέκτημα.

Για να γίνει ο μεταβολισμός των προϊόντων που δεν είναι ολικής άλεσης χρειάζονται βιταμίνες Β, φωσφόρο και μαγνήσιο. Αφού αυτά τους έχουν αφαιρεθεί, πρέπει ο οργανισμός να κάψει τα δικά του αποθέματα. Έτσι, προκαλείται στον οργανισμό έλλειψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων.

Αντίθετα, τα ολικής άλεσης περιέχουν βιταμίνες Β και Ε, σίδηρο, φώσφορο, ασβέστιο, κάλιο και νάτριο που προσφέρουν κορεσμό, μειώνοντας την υπερφαγία.