Γκρέιπφρουτ, ανανάς, μηλόξυδο, πράσινο τσάι, σέλινο, λαχανόσουπα. Πρόκειται για μερικά μόνο παραδείγματα τροφίμων που έχουν γίνει κατά καιρούς διάσημα για τις λιποδιαλυτικές τους ιδιότητες. Πλήθος άρθρων που έχουν δημοσιευθεί στο διαδίκτυο ή σε περιοδικά, παρουσιάζουν συγκεκριμένα τρόφιμα ως «θαυματουργά», υποστηρίζοντας ότι μπορούν να λύσουν χωρίς κόπο το πρόβλημα των περιττών κιλών, μειώνοντας το λιπώδη ιστό του σώματος και μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, στοχεύοντας στο λεγόμενο «τοπικό πάχος».

Φυσικά, τα παραπάνω δεν αποτελούν παρά έναν ακόμη διατροφικό μύθο, που έχει προσπαθήσει να δώσει «μαγική λύση» στο πρόβλημα του υπερβάλλοντος σωματικού βάρους. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κανένα τρόφιμο το οποίο να συνδέεται από επιστημονικές μελέτες με απώλεια σωματικού λίπους.

Από την άλλη, η υπέρμετρη κατανάλωση των υποτιθέμενων «λιποδιαλυτικών» τροφίμων, όχι μόνο δε συμβάλλει στην επίτευξη απώλειας βάρους, αλλά μπορεί παράλληλα να «εκτοπίσει» άλλα θρεπτικά τρόφιμα από το διαιτολόγιο του ατόμου, μειώνοντας έτσι τη συνολική ποιότητά του. Επιπλέον, οδηγεί συχνά στην κατανάλωση ενός μονότονου διαιτολογίου, το οποίο δεν χαρακτηρίζεται από ποικιλία και ισορροπία τροφίμων και θρεπτικών συστατικών.

Γενικά, η μόνη μέθοδος που υποστηρίζεται επιστημονικά και μπορεί να οδηγήσει σε αποτελεσματική απώλεια σωματικού βάρους και λίπους, είναι η δημιουργία ενεργειακού ελλείματος, μέσα από μείωση της ενεργειακής πρόσληψης, αύξηση της ενεργειακής δαπάνης, ή συνδυασμό και των δύο.

Επομένως, το κλειδί της επιτυχίας στο αδυνάτισμα βρίσκεται στην υιοθέτηση ενός ισορροπημένου προτύπου διατροφής σε συνδυασμό με συστηματική άσκηση και όχι στην κατανάλωση «μαγικών» τροφών. Άλλωστε, ο παραπάνω συνδυασμός, πέρα από τη ρύθμιση του σωματικού βάρους, μπορεί να προσφέρει και πολλαπλά οφέλη στην υγεία, τόσο άμεσα όσο και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο.